Eduard Ritter von Schleich

Eduard von Schleich

35 zwycięstw
Generalleutnant der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1888 Bad Tölz, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	15 listopada 1947 Monachium, Niemcy
Przebieg służby
Lata służby	1909–1919, 1935–1944
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Luftstreitkräfte
Jednostki	FFA 2, Jagdstaffel 28, Jagdstaffel 21, Jagdstaffel 32b. Jagdgeschwader 4
Stanowiska	dowódca II grupy w 53 Skrzydle Legionu Kondor
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, II wojna światowa
Późniejsza praca	pilot Lufthansy
Odznaczenia

Eduard Ritter von Schleich (ur. 9 sierpnia 1888 w Bad Tölz, zm. 15 listopada 1947 w Monachium) – niemiecki as lotnictwa.

Służba przed i w trakcie I wojny światowej

Eduard Schleich w wieku 20 lat zaciągnął się do 11 Bawarskiego Pułku Piechoty. W 1914, kiedy wybuchła wojna, dowodził kompanią na froncie zachodnim. 20 sierpnia 1914 został ciężko ranny i trafił do szpitala. Po wyleczeniu złożył podanie o przeniesienie do lotnictwa i wiosną 1915 został pilotem dwumiejscowego Rolanda C.II we Fl. Abt. 2b. W czasie jednego z lotów został ranny w rękę odłamkiem pocisku przeciwlotniczego, ale kontynuował lot i udało mu się wykonać zadanie bojowe.

Służba jako pilot myśliwski

Po ponownym pobycie w szpitalu został przeniesiony do Jagdstaffel 28, gdzie latał m.in. na zdobycznym Nieuporcie. Wykazywał się dużym talentem, został więc skierowany na szkolenie specjalistyczne dla pilotów myśliwskich.

W marcu 1917 dowodził już Jagdstaffel 21. Pierwsze zwycięstwo odniósł 5 maja 1917, gdy jego ofiarą padł Spad. Kiedy 27 czerwca zginął jego przyjaciel Erich Limpert, Schleich przemalował swojego Albatrosa na czarno. W sierpniu 1917 Schleich zestrzelił 7 samolotów wroga, we wrześniu 17.

Kiedy po przebytej chorobie już po trzech dniach wystartował do lotu bojowego, okazało się, że z minuty na minutę stawał się coraz słabszy i musiał podjąć decyzję o powrocie na lotnisko. W czasie lotu powrotnego zaatakowały go 3 Spady – Schleichowi udało się zestrzelić jeden z nich. Następne 5 miesięcy musiał jednak spędzić w szpitalu.

Po powrocie został dowódcą bawarskiej Jagdstaffel 32b. 14 czerwca 1918^[1] został odznaczony bawarskim orderem Maxa-Josepha, co dawało mu prawo do tytułu szlacheckiego. Później Eduard Ritter von Schleich mianowany został dowódcą JG 4b, w skład którego wchodziły bawarskie Jagdstaffeln (Jastas). Do końca wojny odniósł w sumie 35 zwycięstw powietrznych.

Okres międzywojenny i II wojny światowej

Po wojnie był pilotem Lufthansy i działaczem aeroklubu monachijskiego, a w latach 30. powrócił do służby. W 1938, po szkoleniu na bombowcach nurkujących, został mianowany dowódcą pułku Junkersów 87. Trzy lata później, podczas II wojny światowej, został awansowany na generała, musiał jednak zrezygnować ze służby ze względów zdrowotnych.

Odznaczenia

• Pour le Mérite – 4 grudnia 1917
• Order Wojskowy Maksymiliana Józefa
• Krzyż Żelazny I Klasy
• Krzyż Żelazny II Klasy

Galeria

Oberleutnant Eduard von Schleich – nowy dowódca Jagdstaffel 21 – w kabinie swojego Albatrosa D.V; 1918:

Przypisy

Bibliografia

• PrzemysławP. Skulski PrzemysławP., WojciechW. Sankowski WojciechW., Asy Wojny 1914-1918, Wrocław: ACE PUBLICATION, 1994, ISBN 83-86153-10-5, OCLC 833960813 .

Linki zewnętrzne

• The Aerodrome: Eduard von Schleich (lista zwycięstw). [dostęp 2010-08-12]. (ang.).