Eduard von Böhm-Ermolli

Eduard von Böhm-Ermolli

Böhm-Ermolli w mundurze generała pułkownika
marszałek polny
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1856 Ankona
Data i miejsce śmierci	9 grudnia 1941 Opawa
Przebieg służby
Lata służby	1875−1918
Siły zbrojne	c. i k. Armia
Jednostki	Pułk Ułanów Nr 3 16 Brygada Kawalerii Dywizja Kawalerii Kraków 12 Dywizja Piechoty 1 Korpus 2 Armia
Stanowiska	komendant pułku komendant brygady komendant dywizji komendant korpusu komendant armii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Eduard von Böhm-Ermolli w mundurze marszałka polnego Wehrmachtu.

Eduard Freiherr von Böhm-Ermolli (ur. 12 lutego 1856 w Ankonie, zm. 9 grudnia 1941 w Opawie) − marszałek polny cesarskiej i królewskiej Armii i tytularny marszałek polny Wehrmachtu, baron.

Życiorys

Böhm-Ermolli był z pochodzenia po stronie matki Włochem, po stronie ojca Niemcem, który służył w armii cesarskiej i królewskiej jako oficer. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1894. W 1896 został przeniesiony do Galicyjskiego Pułku Ułanów Nr 3 w Gródku na stanowisko komendanta pułku^[1]. 30 kwietnia 1897 został mianowany pułkownikiem. W 1901 został wyznaczony na stanowisko komendanta 16 Brygady Kawalerii w Pożoniu^[2]. 12 maja 1903 został mianowany generałem majorem^[3]. W 1905 został komendantem Dywizji Kawalerii Kraków w Krakowie^[4]. Na tym stanowisku 29 października 1907 został mianowany na stopień marszałka polnego porucznika^[3]. Dwa lata później powierzono mu komendę 12 Dywizją Piechoty w Krakowie^[5]. W jesieni 1911^[6] został komendantem i generałem dowodzącym 1 Korpusem w Krakowie^[7]. Na tym stanowisku 29 kwietnia 1912 został mianowany na stopień generała kawalerii^[3].

W czasie I wojny światowej dowodził 2 Armią, która początkowo działała w Serbii, by po przyłączeniu się Rosji do działań wojennych, walczyć na froncie wschodnim wraz ze sprzymierzoną armią niemiecką. 31 stycznia 1918 został mianowany marszałkiem polnym^[3]. Po zakończeniu działań wojennych jego armia została rozwiązana w Odessie.

W listopadzie 1918, podczas walk polsko-ukraińskich we Lwowie, Ukraińcy zwrócili się do niego z propozycją objęcia naczelnej komendy wojsk ukraińskich we wschodniej Galicji, co Böhm-Ermolli przyjął^[8].

Po wojnie zamieszkał w Czechosłowacji, gdzie przez rząd został odznaczony i otrzymał emeryturę wojskową. W 1928 roku został mianowany generałem armii wojsk Czechosłowacji, mimo że nigdy w nich nie służył.

Po aneksji Sudetów do III Rzeszy otrzymał tytuł marszałka polnego Wehrmachtu.

Zmarł 9 grudnia 1941 roku w Opawie i tam został pochowany. Wyprawiono mu pogrzeb państwowy. Grób istnieje do dziś.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Marii Teresy
• Order Żelaznej Korony
• Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy – 1895^[9]
• Pour le Mérite z liśćmi dębu
• Order św. Stefana I kl.
• Order Wojskowy św. Henryka

Przypisy

Bibliografia

• Jan Gella: Ruski miesiąc : 1/XI-22/XI 1918 : ilustrowany opis walk listopadowych we Lwowie z 2 mapami. Lwów: Komitet Obywateli Miasta Lwowa, ok. 1919.
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1910. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1909. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911. (niem.)
• Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
• Zdjęcie, s. 3.