Edukacja na odległość

Edukacja na odległość we Włoszech

Edukacja na odległość, zwana też zdalnym nauczaniem (D-learning lub dLearning z ang. distance learning) – metoda uczenia się charakteryzująca się odseparowaniem nauczyciela od ucznia oraz ucznia od grupy uczących się, zastępując bezpośrednią komunikację interpersonalną (typową dla konwencjonalnej edukacji) komunikacją, w której pośredniczy tradycyjna poczta i technologia komunikacyjna[1].

Pierwszymi przykładami zastosowania edukacji na odległość są szkoły korespondencyjne. Jednym z warunków edukacji na odległość jest zapewnienie komunikacji w obie strony, tak aby możliwy był dialog między słuchaczem a nauczycielem, jednakże nie jest tu wymagana jednoczesność miejsca i czasu[2].

Pojęcie to często bywa błędnie utożsamiane z e-learningiem, który jest tylko jedną z form uczenia się na odległość.

Odmianą edukacji na odległość jest teleedukacja zakładająca bezpośredni kontakt w czasie rzeczywistym pomiędzy nauczycielem i uczniem za pomocą systemów audio- i wideokonferencji. Inną formą d-learningu są edukacyjne programy i audycje realizowane za pośrednictwem środków masowego przekazu, w szczególności edutainment.

Zobacz też

Przypisy

  1. Andreas Kaplan: Academia Goes Social Media, MOOC, SPOC, SMOC, and SSOC: The digital transformation of Higher Education Institutions and Universities, in Bikramjit Rishi and Subir Bandyopadhyay (eds.), Contemporary Issues in Social Media Marketing, Routledge, 2017.
  2. Keegan, D. (2002). The future of learning: From e-learning to m-learning.

Media użyte na tej stronie

Italy, E-Learning, Covid19.jpg
Autor: Nessma Elaassar, Licencja: CC BY-SA 4.0
Italy, E-Learning, Covid19, May2020