Edward Bielewicz
Data i miejsce urodzenia | 16 września 1948 Bochnia, Polska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 stycznia 2020 Kraków, Polska | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | obrońca | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Edward Bielewicz (ur. 16 września 1948 w Bochni, zm. 14 stycznia 2020 w Krakowie) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, zawodnik m.in. ROW Rybnik i Stali Mielec, mistrz Polski z 1976, trener.
Przebieg kariery
Kariera zawodnicza
Bielewicz do czternastego roku życia mieszkał w Nowym Wiśniczu[1]. Jego pierwszym piłkarskim klubem był jednak śląski Górnik Rybnik, który w 1964 po serii fuzji został wchłonięty przez nowo powstały ROW Rybnik. W zespole seniorskim zadebiutował wiosną 1968, pomagając w uzyskaniu awansu do ekstraklasy[2]. W barwach rybniczan rozegrał w najwyższej klasie jeden spadkowy sezon 1968/69, w którym wystąpił w lidze sześć razy[3]. Następnie przeniósł się do drugoligowego Hutnika Nowa Huta, gdzie spędził pięć lat, będąc przez pewien czas kapitanem zespołu[4]. W pierwszej połowie lat 70. XX wieku reprezentował Polskę w zespole U-23[5] oraz w młodszych kategoriach wiekowych. Reprezentował Polskę m.in. na ME U-23 w roku 1974, gdzie zdobył brązowy medal Europy[6].
Po spadku Hutnika do III ligi, w 1974 trafił do pierwszoligowej Stali Mielec, z którą osiągnął największe sukcesy. W 1975 mielczanie zdobyli tytuł wicemistrza Polski, a w kolejnym sezonie wygrali ligę (o zdobyciu złotego medalu zdecydowało zwycięstwo w Rybniku 5:2 w ostatniej kolejce), osiągnęli finał Pucharu Polski (w którym przegrali ze Śląskiem Wrocław 0:2) i doszli do ćwierćfinału rozgrywek Pucharu UEFA, odpadając z Hamburger SV (1:1, 0:1). Jesienią 1976 wystąpił w dwumeczu Pucharu Europy z Realem Madryt (1:2, 0:1). Barwy Stali bronił w I lidze 52 razy[7]. Wiosną 1977 przeniósł się do trzecioligowej Cracovii, z którą w kolejnym sezonie awansował do II ligi. W zespole tym w ciągu czterech lat rozegrał blisko sto spotkań, tracąc miejsce w składzie latem 1980.
W 1981 przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie przez dwa lata występował w polonijnym klubie White Eagle SC z Detroit. Jego zespół awansował w tym czasie do pierwszej ligi stanowej, dwukrotnie wygrał też Puchar Michigan. Piłkarską karierę Bielewicz zakończył w Grębałowiance Kraków, w której słynął z doskonałego wykonywania stałych fragmentów gry[8] i z którą uzyskał dwie promocje do ligi okręgowej. W drugiej połowie lat 90. XX wieku występował jeszcze w Sparcie Skrzeszowice[9][10].
Kariera trenerska
Bielewicz z zawodu był technikiem mechanikiem, od powrotu z USA w połowie lat 80. XX wieku do przejścia na emeryturę w 2003 był zatrudniony w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym w Krakowie[1]. Przez lata pracował jako instruktor piłki nożnej, od 1991 był sędzią piłkarskim[11].
Wiosną 1986, będąc jeszcze czynnym zawodnikiem, prowadził jako trener zespół Grębałowianki i awansował z nią do ligi okręgowej. W późniejszym czasie był masażystą w Cracovii, w latach 1992–1993 asystował trenerowi tego zespołu Lucjanowi Franczakowi. W latach 1994–1999 jako trener odnowy był członkiem sztabu trenerskiego Hutnika Kraków, szkolił też klubowych trampkarzy. Prowadził wiele drużyn niższych klas w regionie krakowskim, m.in. Spartę Skrzeszowice (która zaliczyła dwa awanse, z klasy C do klasy A, a następnie spadła do klasy B), Słomniczankę Słomniki[12], Partyzanta Dojazdów (klasa A, 2001, 2003–2004 i 2007–2008)[13][14][15], ponownie Grębałowiankę (od jesieni 2001 juniorzy starsi, od listopada 2001 do lata 2002 również seniorzy z awansem do ligi okręgowej), czwartoligową Szreniawę Nowy Wiśnicz (2002–03)[16], Sokoła Kocmyrzów (klasa A, 2004)[17], JKS Zelków (klasa A, 2005–2007)[18], Rabę Dobczyce i KS Wróżenice.
13 stycznia 2020 na boisku pod balonem obiektu sportowego na os. Kalinowym w Krakowie, którego był opiekunem dostał zawału serca. Przewieziono go do szpitala, gdzie zmarł w trakcie nocnej operacji[19]. Miał 71 lat[20]. Pozostawił po sobie żonę i córkę.
Statystyki
Klub
Klub | Sezon | Liga | Liga | Puchar | Europa[a] | Inne[b] | Suma | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | Mecze | Bramki | |||
ROW Rybnik | 1967/1968 | II liga | — | — | — | |||||||
1968/1969 | I liga | — | — | |||||||||
Ogólnie | 20 | 0 | — | — | — | — | 20 | 0 | ||||
Stal Mielec | 1974/1975 | I liga | — | — | ||||||||
1975/1976 | I liga | — | ||||||||||
1976/1977 | I liga | |||||||||||
Ogólnie | 52 | 0 | 7 | 0 | 0 | 0 | ||||||
Cracovia | 1976/1977 | III liga | — | — | — | |||||||
1977/1978 | III liga | — | — | — | ||||||||
1978/1979 | II liga | — | — | — | ||||||||
1979/1980 | II liga | — | — | |||||||||
1980/1981 | II liga | — | — | |||||||||
Ogólnie | 87 | 1 | 2 | 0 | — | — | — | — | 89 | 1 | ||
Ogólnie w karierze | 7 | 0 | 0 | 0 |
Sukcesy
- ROW Rybnik
- Stal Mielec
- I liga Mistrz: 1975/76
- I liga Wicemistrz: 1974/75
- Puchar Polski Finał: 1975/1976
- Puchar UEFA Ćwierćfinał: 1975/1976
- Cracovia
Uwagi
- ↑ Uwzględniono: Puchar Europy – 2 (0), Puchar UEFA – 5 (0).
- ↑ Uwzględniono: Puchar Ligi.
- ↑ Brak danych o składzie z dwóch meczów.
- ↑ Brak danych o strzelcach z dwóch meczów.
- ↑ W grupie IV, rozgrywano osiem grup.
Przypisy
- ↑ a b Sebastian Gratkowski: Bielewicz: Panie Edku – ratuj!. futmal.pl, 2019-03-08. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ SEZON 1967/68 -2 liga – ZAWODNICY SEZON 1967/68. ksrow.rybnik.pl, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ SEZON 1968/69 – 1 liga – ZAWODNICY SEZON 1968/69. ksrow.rybnik.pl, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ ZMARŁ EDWARD BIELEWICZ. nh2010.pl, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Jerzy Nagawiecki: Wyglądając pierwszego sukcesu (1) [w: Futbol Małopolski]. mzpnkrakow.pl, 2015-08-01. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ [MŁODZIEŻ NA MEDAL] Młodzieżowe mistrzostwa Europy 1972-74 - Reprezentacje młodzieżowe, PZPN - Łączy nas piłka [dostęp 2021-06-15] (pol.).
- ↑ Józef Witek: BIELEWICZ EDWARD [w: Encyklopedia miasta Mielca]. encyklopedia.mielec.pl. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Bernard Łach: Osiągnięcia sportowe Klubu Sportowego Grębałowianka w latach 1954–2001. ksgrebalowianka-juniorzymlodsi.futbolowo.pl. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Sezon 1996/1997. spartaskrzeszowice.futbolowo.pl. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Manewr trenera Płonki. dziennikpolski24.pl, 1999-05-04. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ EDWARD BIELEWICZ NIE ŻYJE. mzpnkrakow.pl, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ KLASA A, GRUPA I, WIOSNA '99. dziennikpolski24.pl, 1999-03-23. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Bielewicz trenerem. dziennikpolski24.pl, 2001-11-13. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ 2003/04 – Partyzant Dojazdów. 90minut.pl. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ 2007/08 – Partyzant Dojazdów. 90minut.pl. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Płonka za Bielewicza. dziennikpolski24.pl, 2002-08-08. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ 2004/05 – Sokół Kocmyrzów Baranówka. 90minut.pl. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ JKS Zelków z nowym trenerem. futmal.pl, 2005-01-22. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Zmarł Edward Bielewicz, były piłkarz Hutnika i Cracovii. gazetakrakowska.pl, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-14].
- ↑ Zmarł Edward Bielewicz. 90minut.pl, 2020-01-14. [dostęp 2020-01-14].
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Marian Grzegorz Nowak, Bożena Lidia Szmel: Cracovia. 100 lat prawdziwej historii. Katowice: Wydawnictwo GiA, 2006, s. 193. ISBN 83-88232-17-7.
Linki zewnętrzne
- Edward Bielewicz w bazie Wikiliga.pl
- Edward Bielewicz w bazie WikiPasy
- Edward Bielewicz w bazie Worldfootball.net (ang.)
- Edward Bielewicz, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-24] .
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: fot. archiwum Leszka Śledziony, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zdjęcie przedstawia Edwarda Bielewicza jako zawodnika Stali Mielec.