Edward Chromy
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | 1 Warszawska Dywizja Piechoty |
Stanowiska | mechanik |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Edward Chromy (ur. 4 października 1922 w Pińsku, zm. 19 stycznia 2003 w Warszawie) – pułkownik pilot WP, poseł na Sejm PRL (1952–1956).
Życiorys
Syn Stanisława i Marii z domu Bucharewicz. Skończył 7 klas szkoły podstawowej i 4 klasy szkoły technicznej. Działacz harcerstwa i Związku Strzeleckiego. W 1938 zwyciężył w 5 Okręgowych Zawodach Modeli Latających.
15 marca 1940 aresztowany przez NKWD za nielegalne posiadanie broni palnej i na 3 miesiące osadzony w więzieniu w Baranowiczach, po czym skazany na 5 lat łagrów. Więziony w Orszy, zimą 1941 przeniesiony do więzienia na Butyrkach w Moskwie, a kilka miesięcy później do Uchty, gdzie rąbał drewno i pracował przy budowie drogi. W marcu 1942 zwolniony z łagru w Uchcie i przewieziony do Syktywkaru, następnie został skierowany do pracy przy ostrzeniu pił na wsi w Republice Komi. Kilka tygodni później uciekł i ukrywał się w różnych kołchozach.
W maju 1943 wcielony do 1 DP im. T. Kościuszki, został mechanikiem czołgowym w 1 pułku czołgów w Sielcach nad Oką. W lipcu 1943 na własną prośbę przeniesiony do lotnictwa, w maju 1944 ukończył szkolenie lotnicze. Został pilotem 1 samodzielnej eskadry lotnictwa myśliwskiego (późniejszy 1 pułk lotnictwa myśliwskiego). 23 sierpnia 1944 wykonał swój pierwszy lot bojowy w rejonie Warki, podczas którego osłaniał samoloty szturmowe[1]. Brał udział w działaniach bojowych na przyczółku warecko-magnuszewskim, w walkach w rejonie Warszawy, na Pomorzu i w operacji berlińskiej, wykonując loty na osłonę Iłów-2, rozpoznanie fotograficzne, atakowanie celów naziemnych i przechwytywanie wrogich samolotów. 20 XI 1944 i 18 IV 1945 został zestrzelony. Wykonał 58 lotów bojowych, dwukrotnie został ranny[2].
Po wojnie został dowódcą klucza, następnie eskadry. Od października 1946 do 22 lipca 1947 roku był słuchaczem kursu dowódców pułków w Wojskowej Szkole Pilotów w Dęblinie, po ukończeniu którego został zastępcą dowódcy 1 pułku ds. pilotażu. Od grudnia 1947 dowódca 2 pułku lotnictwa myśliwskiego w Krakowie (do jesieni 1951).
Od 1948 należał do PZPR[3]. 1951–1953 studiował w Wojskowej Akademii Lotniczej ZSRR w Monino, po czym został pomocnikiem dowódcy ds. pilotażu w sztabie 7 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego w Krakowie.
W 1952 został posłem na Sejm PRL z Okręgu nr 56 Sosnowiec. 1954–1955 p.o. dowódcy, a 1955–1957 dowódca 7 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego. 1957–1960 studiował w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie, po czym został zastępcą komendanta Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych w Warszawie ds. lotniczych. Odpowiadał m.in. za oblatywanie nowych oraz nowo wyremontowanych samolotów – wykonując te zadania spędził w powietrzu około 3000 godzin.
W 1969 roku odszedł z Instytutu i objął dowództwo 4 Bazy Lotniczej Wojsk Obrony Powietrznej Kraju w Warszawie na Bemowie. 5 czerwca 1974 roku na własną prośbę został przeniesiony w stopniu pułkownika dyplomowanego do rezerwy. Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera EII-8-2)[4].
Autor wspomnień lotniczych Uwaga, Messerschmitty! oraz Szachownice nad Berlinem oraz wielu obrazów prezentujących jego rodzinne strony[5].
Odznaczenia
- Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (20 grudnia 1946)[6]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR)
I inne.
Przypisy
- ↑ Gotowała, Zieliński, Czyżyk 2018 ↓, s. 97.
- ↑ Skrzydlata Polska 02-03'1945 ↓, s. 23.
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 124. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Edward Chromy, www.polishairforce.pl [dostęp 2018-06-21] .
- ↑ M.P., nr 25 z 1947, poz. 149.
Bibliografia
- http://www.polishairforce.pl/chromy.html
- http://bs.sejm.gov.pl/F?func=find-b&request=000003979&find_code=SYS&local_base=ARS10
- Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2012. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13990-9. OCLC 924867180.
- Rycerze Sławy. Ppor. E. Chromy. „Skrzydlata Polska”. 02-03/1945, lipiec-sierpień 1945. Łódź: Główny Zarza̦d Polityczno-Wychowawczy Wojska Polskiego. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
- Jerzy Gotowała, Józef Zieliński, Henryk Czyżyk: Księga lotników polskich 1918-2018. Warszawa: Bellona, 2018. ISBN 978-83-11-15481-0. OCLC 1066114030.
Media użyte na tej stronie
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Baretka: Złoty Medal za Zasługi dla Obronności Kraju.
Baretka: Brązowy Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".
Edward Chromy
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Edwarda Chromego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Naramiennik pułkownika Sił Powietrznych RP.
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
płk pil. Edward Chromy (1922-2003)
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
Baretka: Srebrny Medal "za Zasługi dla Obronności Kraju".