Edward Drożniak

Edward Drożniak

Data i miejsce urodzenia	21 sierpnia 1902 Częstochowa
Data i miejsce śmierci	1 listopada 1966 Waszyngton, USA
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres	od 13 marca 1945 do 17 marca 1949
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Następca	Witold Trąmpczyński
Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres	od 18 grudnia 1956 do 3 czerwca 1961
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Witold Trąmpczyński
Następca	Adam Żebrowski
Odznaczenia

Tablica upamiętniająca Edwarda Drożniaka przy wejściu głównym do gmachu centrali Banku przy Świętokrzyskiej 11/21 w Warszawie

Edward Drożniak (ur. 21 sierpnia 1902 w Częstochowie, zm. 1 listopada 1966 w Waszyngtonie^[1]) – polski ekonomista, polityk, ambasador.

Życiorys

Absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, gdzie także wykładał^[2]. Od 1945 do 1949 i ponownie od 1956 do 1961 roku był prezesem NBP. Jednocześnie w latach 1945–1947 był posłem do Krajowej Rady Narodowej z ramienia PPR, a od 1957 do 1961 roku posłem na Sejm PRL II kadencji z ramienia PZPR. Brał udział w negocjacjach z rządem emigracyjnym ws. zwrotu wziętego na przechowanie złota^[2]. Członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958 roku^[3]. Następnie w okresie od 1961 do 1966 roku sprawował funkcję ambasadora Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Waszyngtonie. Zmarł w trakcie kadencji na atak serca^[2]. 22 lipca 1947 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[4].

Zmarł z powodu choroby serca. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C 2 rz. 5 m. 14)^[5].

Grób Edwarda Drożniaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Upamiętnienie

• Tablica odsłonięta w 1976 przy wejściu głównym do gmachu centrali Banku przy Świętokrzyskiej 11/21 w Warszawie.

Przypisy

Bibliografia

• Leksykon Historii Polski z 1995