Edward Dzięgiel

Edward Dzięgiel
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1925
Dęba

Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres

od 13 października 1985
do 3 czerwca 1989

Przynależność polityczna

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych (1943–1989) Krzyż Partyzancki

Edward Dzięgiel (ur. 23 lutego 1925 w Dębie) – polski działacz ruchu ludowego i polityk, poseł na Sejm PRL VIII i IX kadencji, żołnierz Batalionów Chłopskich, podporucznik, członek prezydium Tymczasowej Rady Krajowej PRON w latach 1982–1983[1].

Życiorys

Posiada wykształcenie podstawowe. Podczas okupacji walczył w Batalionów Chłopskich, gdzie został podporucznikiem. Działał w Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i Stronnictwie Ludowym. Członek Naczelnego Komitetu, wiceprzewodniczący Wojewódzkiego Komitetu i prezes Miejsko-Gminnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Był radnym rad narodowych różnych szczebli. Członek Rady Miejsko-Gminnej, Rady Wojewódzkiej i Komitetu Wykonawczego Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. W 1980 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Suwałki z ramienia ZSL. Zasiadał w Komisji Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości, Komisji Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego, Komisji Do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw, Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. W 1985 uzyskał reelekcję. Kandydował z ramienia tej samej partii i w tym samym okręgu. Zasiadał w Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich, Komisji Budownictwa, Gospodarki Przestrzennej, Komunalnej i Mieszkaniowej, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianach w organizacji naczelnych i centralnych organów administracji państwowej, Komisji Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych oraz w Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego, o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz o ubezpieczeniu społecznym duchownych.

Prezes zarządu powiatowego koła Batalionów Chłopskich w Węgorzewie[2].

W 2000 odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[3]. Wcześniej nadano mu Krzyż Kawalerski i Oficerski tego Orderu, Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki i Złoty Krzyż Zasługi. W 2003 otrzymał medal pamiątkowy BCh[4].

Przypisy

  1. ↑ „Dziennik Polski”, r. XXXVIII, nr 223 (11 807), Kraków, 20 grudnia 1982, s. 2.
  2. ↑ Pierwsza sesja w tym roku, aktualności na stronie Węgorzewa z 2 lutego 2009. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2015)].
  3. ↑ M.P. z 2000 r. nr 19, poz. 405
  4. ↑ Apel Poległych, wiadomości na stronie 11 Mazurskiego Pułku Artylerii z 12 listopada 2003. [dostęp 2018-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 października 2018)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie