Edward Guziakiewicz

Edward Guziakiewicz
Ilustracja
Edward Guziakiewicz
Data i miejsce urodzenia5 lutego 1952
Mielec
Narodowośćpolska
Językpolski
Alma MaterKatolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
Dziedzina sztukifantastyka naukowa

Edward Guziakiewicz (ur. 5 lutego 1952 w Mielcu) – dziennikarz kulturalny i pisarz, polski autor fantastyki naukowej.

Życiorys

Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, członek Związku Literatów Polskich[1] i Stowarzyszenia Polskich Mediów[2].

Urodził się pod znakiem Wodnika. Jest w trzech czwartych Polakiem, a w jednej czwartej Austriakiem. Cechuje go więc temperament słowiański, temperowany germańskim zamiłowaniem do porządku. Pisze dla dzieci i młodzieży oraz uprawia fantastykę naukową. Jako dziennikarz debiutował w drugiej połowie lat siedemdziesiątych na łamach tygodnika Gość Niedzielny, w którym następnie pracował jako sekretarz redakcji. Współpracował z szeregiem pism katolickich, m.in. z wrocławskim miesięcznikiem metropolitalnym Nowe Życie i miesięcznikiem dla młodzieży Wzrastanie. Jego pierwsze teksty literackie pochodzą z drugiej połowy lat osiemdziesiątych. Ulubione gatunki: mikropowieść i powieść.

Debiutował opowiadaniami dla młodzieży w drugiej połowie lat 80., zamieszczając je na łamach miesięcznika Wzrastanie (był w zespole redakcyjnym tego pisma) oraz w innych miesięcznikach katolickich (Być Sobą, Królowa Apostołów, Posłaniec Serca Jezusowego, polonijna Nasza Rodzina), a także opowiadaniami dla dzieci. Jego pierwsze teksty dla najmłodszych czytelników ujrzały światło dzienne na początku lat 90. W 1991 roku Mały Gość Niedzielny zamieścił Fruwające zwierciadło, a w 1992 roku Przewodnik Katolicki — opowiadanie Mędrcy[3].

Zainteresowania fantastyczno-naukowe ujawniły się nieco później. Jako pisarz fantasta zadebiutował mikropowieścią Ekscytoza. Z tamtej strony Trójkąta Bermudzkiego. Utwór ten ukazywał się w odcinkach na łamach Tygodnika Mieleckiego Korso w latach 1995-1996, a doczekał się wydania drukowanego w 2000 roku. W 2001 roku na internetowych łamach Nowej Gildii pojawiła się druga mikropowieść, zatytułowana Banita, zaś w 2002 roku na elektronicznych łamach Magazynu Esensja — trzecia, zatytułowana Afrodyta. Trzy następne utwory z tego cyklu otrzymały własne serwisy w Internecie w latach 2004-2006. Od tamtej pory pisze wyłącznie fantastykę. Składa się na nią obecnie siedem powieści i dziesięć mikropowieści[4][5].

Ocena twórczości

  • Dr Zofia Brzuchowska, Uniwersytet Rzeszowski: „Edward Guziakiewicz sięga po konwencję science fiction i operuje dosyć przewrotnie kalkami kultury masowej, tworząc parodię postmodernistycznej obyczajowości”[6][7].
  • Czesław Drąg, Wojewódzki Dom Kultury w Rzeszowie: „Domeną mieleckiego pisarza są powieści science fiction, czasem opowiadania w tym klimacie. (…) Śmiało stwierdzam, że w fantastyce naukowej na Podkarpaciu nie ma równych sobie”[6].
  • Mirosław Welz, prezes ZLP O/Rzeszów: „Kolega Edward Guziakiewicz jest wybitnym prozaikiem, jednym z najlepszych na Podkarpaciu i wszystkie jego książki prozatorskie to dojrzała, wykwintna, świetna proza”[6].

Publikacje

Wydane drukiem

  • Szukanie Boga, dramat, (1998)
  • Fruwające zwierciadło, (1998)
  • Mieleccy malarze i rzeźbiarze. Rozmowy z artystami, (1999)
  • Okruszki. Wiersze dla dzieci, (2000)
  • Ekscytoza. Z tamtej strony Trójkąta Bermudzkiego, (2000)
  • Przyloty na Ziemię, (2006)
  • Randka i inne opowiadania, (2006)
  • Zaczarowana laseczka, (2007)
  • Z oazą na ty. Vademecum animatora Ruchu Światło-Życie, (2008)
  • Przygoda z Rudaskiem, (2008)
  • Zdrada strażnika planety, (2009)
  • Radosny świat Mireczki, (2009)
  • Szukanie Boga. Dramat • scena młodych • slang, (2009)
  • Szukaj mnie, (2009) (tomik poezji wspólnie z Joanną Betlej)
  • Wakacje w Izraelu, (2009)
  • Winda czasu, (2010)
  • O młodości, pracy i zmartwychwstaniu. Szkice i medytacje, (2011)
  • Zmartwychwstanie umarłych. Klucz antropologiczny, (2011)
  • Hurysy z katalogu, (2011)
  • Obcy z Alfy Centauri, (2011)
  • Radosny świat Mireczki, (2011)
  • Kaprysy Erosa, (2015)
  • A jeśli jutra nie będzie, (2015)

Wydania on-line

Ebooki (pdf, epub, mobi)

  • Przyloty na Ziemię, (2014, 2015)
  • Bunt androidów, (2014, 2015)
  • Winda czasu, (2014, 2015)
  • Zdrada strażnika planety, (2014, 2015)
  • Banita, (2014, 2015)
  • Ekscytoza, (2014, 2015)
  • Genesis, (2014, 2015)
  • Misja: Europa, (2014, 2015)
  • Supernowa, (2014, 2015)
  • Syreny z Cat Island, (2014, 2015)
  • Przerwany lot, (2014, 2015)
  • A jeśli jutra nie będzie, (2016)
  • Enbargonki, (2018)
  • Hurysy z katalogu, (2018)
  • Kasandra, (2018)
  • Hegemone. Myśląca planeta, (2018)
  • Przygoda z Rudaskiem, (2018)
  • Wakacje w Izraelu, (2019)
  • Randka i inne opowiadania, (2019)
  • Szukanie Boga, (2019)
  • Savoir-vivre nastolatka, (2019)
  • Afrodyta, (2019)
  • Romeo z zaświatów, czyli lekcje z duchem, (2019)

Audiobooki

  • Randka i inne opowiadania, (2014)
  • Hurysy z katalogu, (2015)

Publikacje naukowe

  • Wzrastanie, Paedagogia Christiana, nr 4/1999, s. 130-141.
  • Młodość jest „szczególnym bogactwem” (DMCS 3). W trosce o właściwy obraz współczesnego nastolatka, Ateneum Kapłańskie, z. 1/2002, s. 96-107.
  • Zmartwychwstanie. Ku doskonałej jedności ciała, duszy i ducha, Ateneum Kapłańskie, z. 3/2003, s. 416-428.
  • Ku teologii młodego pokolenia, Homo Dei, nr 3/2004, s. 60-69.
  • Praca jako wyraz tożsamości człowieka. Homo laborem exercens w Jana Pawła II teologii ciała, Homo Dei, nr 3/2005, s. 59-68.
  • Wokół zmartwychwstania umarłych. W poszukiwaniu klucza antropologicznego, Ateneum Kapłańskie, z. 2(597) t. 151, wrzesień-październik 2008, s. 339-348.
  • Zmartwychwstanie umarłych. Klucz antropologiczny, Sandomierz 2011, ss. 43, ​ISBN 978-83-929666-0-9​.
  • Rajski owoc i podstawy biblijnej moralności, Ruch Biblijny i Liturgiczny, 68 (2015) nr 1, s. 59-68.

Nagrody

Za powieść Zdrada strażnika planety otrzymał w 2009 r. Złote Pióro, nagrodę rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich.

Za całokształt twórczości literackiej otrzymał w 2017 r. okolicznościowy puchar, nagrodę rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich.

Przypisy

  1. ↑ Profil autora na stronie ZLP O/Rzeszów
  2. ↑ Strona Stowarzyszenia Polskich Mediów
  3. ↑ Józef Witek, Encyklopedia Miasta Mielca
  4. ↑ Pełny biogram. Oficjalna strona autora
  5. ↑ Bibliografia autora za lata 1990-2018
  6. ↑ a b c O fantastyce autora. Edward Guziakiewicz. [dostęp 2019-06-28].
  7. ↑ Dzieło rewelacyjne i odkrywcze. Związek Literatów Polskich Oddział Rzeszowski. [dostęp 2019-06-28].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Edward-guziakiewicz.jpg
Autor: Eduardus, Licencja: CC BY-SA 3.0
Edward Guziakiewicz