Edward Kielar
 kapitan sanitarny | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 lipca 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 10 Batalion Sanitarny, |
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka, |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg){kind=small} _BAR.svg){kind=small}   | |
Edward Kielar (ur. 6 lipca 1892 w Haczowie, zm. 1940 w ZSRR) – kapitan sanitarny Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się 6 lipca 1892 w Haczowie jako syn Piotra[1][2]. W 1911 ukończył C. K. Gimnazjum Męskie w Sanoku (w jego klasie byli Józef Dąbrowski, Aleksander Ślączka – obaj także ofiary zbrodni katyńskiej; Kazimierz Niedzielski, Julian Krzyżanowski, Antoni Owsionka, Kazimierz Piech)[3][4].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany do stopnia porucznika w korpusie oficerów administracji dział sanitarny ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6][7][8]. W 1923 był przydzielony do 10 batalionu sanitarnego w Przemyślu[9][10]. Na przełomie lat 20. i 30. był przydzielony do 10 Szpitala Okręgowego w Przemyślu[11][12]. Następnie awansowany do stopnia kapitana. W 1934 w tym stopniu był oficerem zawodowym w służbie sanitarnej[13].
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej został aresztowany przez sowietów. W 1940 został zamordowany w więzieniu NKWD w Kijowie przy ul. Karolenkiwskiej 17. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony pod nazwiskiem „Kiellar” na liście wywózkowej 55-476 oznaczony numerem 1281)[14][15]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych[16]
- Krzyż Zasługi[17]
- Medal Niepodległości (24 października 1931)[18][19]
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa)[20]
Upamiętnienie
Podczas „Jubileuszowego Zjazdu Koleżeńskiego b. Wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej Matury” 21 czerwca 1958 jego nazwisko zostało wymienione w apelu poległych w obronie Ojczyzny w latach 1939–1945[21] oraz na ustanowionej w budynku gimnazjum tablicy pamiątkowej poświęconej poległym i pomordowanym absolwentom gimnazjum (wskazany w gronie poległych w walkach 1939 r.)[22].
W 1962 Edward Kielar został upamiętniony wśród innych osób wymienionych na jednej z tablic Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na obecnym Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Józef Stachowicz: Apel poległych. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 67.
- ↑ Edward Kielar. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ XXX. Sprawozdanie Dyrektora c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1910/11. Sanok: Fundusz Naukowy, 1911, s. 41, 56.
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-04-19].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1258.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1143.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 753.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 382.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1181.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1074.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 722.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 873.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934 r.. stankiewicze.com. [dostęp 2014-07-31].
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 39. [dostęp 2014-07-29].
- ↑ Polscy oficerowie i policjanci zamordowani przez NKWD i pochowani w Katyniu, Miednoje i w Charkowie oraz obywatele RP z tzw. Ukraińskiej Listy Katyńskiej. katedrapolowa.pl. [dostęp 2014-07-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 sierpnia 2014)].
- ↑ Edward Kielar. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ Edward Kielar. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Edward Kielar. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 242.
- ↑ Józef Stachowicz: Diariusz zjazdu. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 67.
- ↑ Zjazd w fotografii. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 230.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Baretka: Krzyż Zasługi – Polska (II RP).