Edward Kindlarski

Edward Kindlarski
Data i miejsce urodzenia

14 października 1943
Nadolany

Data śmierci

15 marca 1996

Miejsce spoczynku

cmentarz w Gołąbkach

Zawód, zajęcie

wykładowca akademicki

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

prof. dr hab. inż.

Edukacja

Liceum Ogólnokształcące Męskie

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Wydział

Inżynierii Produkcji

Stanowisko

kierownik Zakładu Systemów Zapewnienia Jakości

Edward Józef Kindlarski (ur. 14 października 1943 w Nadolanach, zm. 15 marca 1996) – inżynier, profesor Politechniki Warszawskiej, wykładowca, specjalista zarządzania jakością (TQM), organizacji zarządzania produkcji.

Życiorys

Urodził się 14 października 1943 w Nadolanach jako syn Jana (zm. 1947) i Józefy, z domu Balwierczak (zm. 1990)[1]. U kresu II wojny światowej rodzina przeniosła się do Sanoka. Braćmi Edwarda Kindlarskiego był Wiesław (starszy o 10 lat) i Jan Adamski (ur. 1953, z drugiego małżeństwa matki). W Sanoku rodzina zamieszkiwała przy ulicy Emilii Plater 6. Edward Kindlarski w 1961 ukończył Liceum Ogólnokształcące Męskie w Sanoku[2]. W 1961 rozpoczął studia na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej. Podczas studiów działał w kole naukowym oraz w Zrzeszeniu Studentów Polskich. Studia inżynieryjno-ekonomiczne ukończył w 1967 i uzyskał tytuł magistra inżyniera mechanika w zakresie organizacji i ekonomiki budowy maszyn na podstawie pracy dyplomowej pt. „Organizacja kontroli technicznej – zastosowanie statystycznej kontroli jakości w Warszawskiej Fabryce Wagonów Metalowych”[3], za którą otrzymał wyróżnienie pierwszego stopnia w III Ogólnopolskim Konkursie na najlepszą pracę dyplomową studentów uczelni technicznych. W 1967 został asystentem na Politechnice Warszawskiej, prowadził zajęcia ze studentami i pracę badawczą. W 1975 uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Wydziale Mechanicznym Technologicznym za pracę pt. „Planowanie dynamiki jakości wyrobu w okresie rozruchu produkcji”, a ponadto otrzymał za nią nagrodę III stopnia od Ministra Nauk, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. W 1985 uzyskał stopień doktora habilitowanego za pracę pt. „Organizacyjne problemy jakości wyrobów w przedsiębiorstwie przemysłu elektromaszynowego”, a ponadto otrzymał za nią nagrodę III stopnia od Ministra Nauk, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. 1 listopada 1991 za całokształt pracy naukowej i dydaktycznej uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego na Politechnice Warszawskiej, a 24 lutego 1993 postanowieniem Prezydenta RP Lecha Wałęsy otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Odbył staże naukowe w Institute of Technology w New Jersey oraz w University of Birmingham.

Przez niespełna 30 lat pracy naukowej na Politechnice Warszawskiej opublikował ok. 100 publikacji, w tym 11 książek (7 jako samodzielny autor, 4 jako współautor), był autorem opracowań i artykułów w pismach fachowych polskich i zagranicznych. Za monografię pt. Jakość wyrobów z 1988 otrzymał nagrodę indywidualną I stopnia Ministra Edukacji Narodowej w 1989. Poza pracą dydaktyczną na Politechnice Warszawskiej (gdzie był promotorem ponad 50 prac magisterskich i 6 przewodów doktorskich), prowadził wykłady na Uniwersytecie Warszawskim, Politechnice Poznańskiej i Wyższej Szkole Zarządzania. Zakres jego pracy badawczej i dydaktycznej oscylował wokół dziedzin zarządzania jakością, organizacji zarządzania produkcji, TQM (był jednym z prekursorów wdrażania w polskich organizacjach TQM), problematyka jakości wyrobów, problematyka inżynierii jakości, metody i techniki organizatorskie, wykresy Ishikawy. Brał udział w konferencjach i seminariach naukowych oraz organizował je, wygłaszał referaty, przedstawiał wyniki swoich prac. Z własnego wyboru nie przyjął funkcji administracyjnej na uczelniach. Był kierownikiem Zakładu Systemów Zapewnienia Jakości na Wydziale Inżynierii Produkcji Politechniki Warszawskiej. Ponadto działał w Rektorskiej Komisji ds. Oceny Grantów Rektorskich, Radzie Programowej Międzynarodowej Szkoły Zarządzania w Politechnice Warszawskiej, Komisji Jakości SIMP i TNOiK, Komitecie Jakości przy Krajowej Izbie Gospodarczej (1994).

Obok pracy badawczej jako naukowiec, działał we wdrożeniowej sferze praktycznej. Od 1977 do 1991 był doradcą do spraw jakości i organizacji produkcji w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych, od 1992 był doradcą w sprawach jakości dyrektora generalnego Fabryki Samochodów Osobowych. W 1995 został ekspertem w międzynarodowym zespole utworzonym do oceny i prowadzenia rokowań z koreańskim koncernem Daewoo. W latach 1986-1990 był kierownikiem programu "Wybrane zagadnienia jakości wyrobów w przedsiębiorstwach i zapleczu naukowo - badawczym przemysłu elektromaszynowego" w CPBP 02.02. Od 1988 z ramienia ONZ pełnił funkcję eksperta International Trade Centre UNCTAD/GATT w Genewie. W 1983 otrzymał nagrodę specjalną w Konkursie Mistrz Techniki.

Z jego inicjatywy w 1994 powstał Komitet Jakości przy Krajowej Izbie Gospodarczej w Warszawie, skupiający pracowników nauki zajmujących się jakością oraz pracowników przemysłu. W efekcie została stworzona Polska Nagroda Jakości w 1995[4].

Edward Kindlarski zmarł śmiercią tragiczną 15 marca 1996 i został pochowany na cmentarzu w Gołąbkach[5]. 24 września 1997 Komitet Polskiej Nagrody Jakości ustanowił Polską Indywidualną Nagrodę Jakości im. prof. Edwarda Kindlarskiego, przyznawaną osobom, które wnoszą znaczący wkład w rozwój koncepcji Zarządzania przez Jakość (Total Quality Management) w polskich uwarunkowaniach[6][7].

Publikacje

  • Planowanie dynamiki jakości wyrobu w okresie rozruchu produkcji (1975)
  • Jakość wyrobów w USA (1985)
  • Kształtowanie jakości wyrobu w okresie rozruchu produkcji (1985)
  • Organizacyjne problemy jakości wyrobów w przedsiębiorstwie (1985)
  • Jakość wyrobów (1988)
  • Seria artykułów - Zarządzanie przez jakość [TQM]
  • Kontrola i sterowanie jakością (1991)
  • Zarządzanie przez jakość w Japonii i USA: efektywność jakości, nowa filozofia jakości, potrzeba jakości totalnej (1993)
  • Zarządzanie przez jakość w polskich przedsiębiorstwach (firmach): krajowe warunki stymulacji jakości, relacje pomiędzy TQM i systemem jakości wg ISO 9000,
  • praktyczne aspekty wdrażania TQM (1993)
  • Wykresy Ishikawy i Pareto: charakterystyka metod, przykłady praktycznych zastosowań do analizy problemów jakościowych (1993)
  • Podstawy zarządzania przez jakość (TQM) (1994)

Przypisy

  1. ↑ Nadolany Baptisms 1900–1946, powiat Sanok, old województwo Krosno. semanchuk.com. [dostęp 2016-05-24]. (ang.).
  2. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-07-01].
  3. ↑ Informacje o absolwencie. wz.pw.edu.pl. [dostęp 2014-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2014)].
  4. ↑ Historia. pnj.pl. [dostęp 2014-07-01].
  5. ↑ Andrzej Liczbiński "Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988-2000" Biblioteka główna Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000
  6. ↑ Nowa filozofia społeczna. O filozofii zarządzania przez jakość mówi Mirosław Recha, dyrektor komitetu Polskiej Nagrody Jakości. magazynfakty.pl. [dostęp 2014-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2014)].
  7. ↑ Sanoczaninowi w hołdzie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (368), s. 1, 27 listopada 1998. 

Bibliografia