Edward Law (1. hrabia Ellenborough)

Edward Law

Data i miejsce urodzenia	8 września 1790 Londyn
Data śmierci	22 grudnia 1871
Gubernator generalny Indii
Okres	od 28 lutego 1842 do czerwiec 1844
Poprzednik	lord Auckland
Następca	William Wilberforce Bird (p.o.)

Edward Law, 1. hrabia Ellenborough GCB (ur. 8 września 1790, zm. 22 grudnia 1871) – brytyjski arystokrata i polityk, członek stronnictwa torysów i Partii Konserwatywnej, minister w rządach księcia Wellington, Roberta Peela i lorda Derby’ego.

Był najstarszym synem Edwarda Lawa, 1. barona Ellenborough, i Anne Towry, córki kapitana George’a Towry'ego. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge^[1]. W 1813 r. został wybrany do Izby Gmin z okręgu Mitchell. Po śmierci ojca w 1818 r. odziedziczył tytuł 2. barona Ellenborough i zasiadł w Izbie Lordów. Był dwukrotnie żonaty. Jego drugą żoną była Jane Digby. Edward miał z nią jednego syna, Arthura Dudleya (1828-1830).

W 1828 r. Ellenborough został Lordem Tajnej Pieczęci i przewodniczącym Rady Kontroli w rządzie Wellingtona. W 1829 r. przestał być Lordem Tajnej Pieczęci, ale na drugim stanowisku utrzymał się do upadku gabinetu w 1830 r. Na czele Rady Kontroli stanął ponownie w latach 1834-1835 i w 1841 r. Następnie został mianowany gubernatorem generalnym Indii. Ellenborough przybył do Indii „aby przywrócić pokój w Azji”, ale jego 2,5-letnia kadencja upłynęła pod znakiem konfliktów zbrojnych.

Niedługo po przybyciu do Indii gubernator otrzymał wieści o masakrze brytyjskiej armii podczas odwrotu z Kabulu i oblężeniu Ghazni oraz Dżalalabadu. Wkrótce sytuacja w Afganistanie wyjaśniła się na korzyść Brytyjczyków po sukcesach generałów Pollocka i Notta. Dowodzona przez nich karna ekspedycja zdobyła i spaliła Kabul. Brytyjczycy osadzili na afgańskim tronie emira Dosta Mohammada, którego sami obalili trzy lata wcześniej, na początku wojny afgańskiej. Ellenborough powiedział wówczas: Niech Afganistan ma swego emira, niech powróci tam anarchia!^[2]. W 1843 r. generał Charles James Napier podbił Sindh, który został przyłączony do Indii. Zwierzchnictwu brytyjskiemu poddano również Gwalior. Ellenborough stale znajdował się w konflikcie z dygnitarzami Kompanii Wschodnioindyjskiej. Ostatecznie w 1844 r. Ellenborough został odwołany ze stanowiska.

Pomimo tego po powrocie do kraju gubernator otrzymał tytuł hrabiego Ellenborough oraz podziękowania od parlamentu. W 1846 r. został na krótko pierwszym lordem Admiralicji. W 1858 r. po raz czwarty stanął na czele Rady Kontroli. Rozpoczął pracę na ustawą zmieniającą zarząd nad Indiami, który od Kompanii Wschodnioindyjskiej miał przejść w ręce Korony. Popadł jednak w konflikt z gubernatorem generalnym Indii, lordem Canningiem i rychło musiał podać się do dymisji. Reforma została przeprowadzona przez jego następcę, lorda Stanleya.

Zmarł w 1871 r. Wraz z jego śmiercią wygasł tytuł hrabiego. Tytuł barona odziedziczył jego bratanek, Charles Towry-Law.

Przypisy

Bibliografia

• Law, the Hon. Edward (ang.). A Cambridge Alumni Database. [dostęp 2016-11-17].
• Lucjan Wolanowski. Miało się ku wojnie. „Gazeta Uniwersytecka UŚ”, 2002-05. [dostęp 2016-11-17]. 

Linki zewnętrzne

• thepeerage.com
• National Portrait Gallery. npg.org.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-05)].