Edward Milewski

Edward Milewski

pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia	13 października 1894 Augustów
Data i miejsce śmierci	26 stycznia 1951 Londyn
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	1 Pułk Ułanów 1 Pułk Ułanów Krechowieckich 20 Pułk Ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego 3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich Brygada Kawalerii „Edward” 25 Pułk Ułanów Wielkopolskich
Stanowiska	dowódca szwadronu kwatermistrz pułku zastępca dowódcy pułku dowódca pułku kawalerii dowódca brygady kawalerii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa bitwa pod Krechowcami wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa bitwa pod Kockiem
Odznaczenia

Edward Milewski (ur. 13 października 1894 w Augustowie, zm. 26 stycznia 1951 w Londynie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Był synem Juliana i Ksawery z Kołakowskich. Brał udział w I wojnie światowej po stronie rosyjskiej, gdzie ukończył kurs szkoły oficerskiej kawalerii. Awansowany kolejno do stopnia chorążego i następnie podporucznika. Od 1917 roku w I Korpusie Polskim w Rosji. Służył w 1 pułku ułanów i 24 lipca 1917 roku wziął udział w bitwie pod Krechowcami. W lipcu 1918 roku, po rozwiązaniu I Korpusu Polskiego, powrócił do kraju.

Od listopada 1918 w odrodzonym Wojsku Polskim. W szeregach 1 pułku ułanów wziął udział w wojnie z bolszewikami. Po wojnie zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku. Służbę kontynuował w macierzystym 1 pułku Ułanów Krechowieckich na stanowisku dowódcy szwadronu. Awansowany do stopnia majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku. W latach 1927–1929 był m.in. dowódcą szwadronu zapasowego 1 pułku ułanów. W 1929 roku został przeniesiony do 20 pułku ułanów w Rzeszowie na stanowisko kwatermistrza. Z dniem 1 kwietnia 1930 roku został przesunięty na stanowisko zastępcy dowódcy 20 pułku ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego^[1][2]. 14 grudnia 1931 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[3]. W kwietniu 1934 roku został mianowany dowódcą 3 pułku szwoleżerów w Suwałkach^[4][5]. Na pułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 5. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[6].

W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził 3 pułkiem szwoleżerów w składzie Suwalskiej Brygady Kawalerii, a od 22 września do 6 października 1939 roku dowodził Brygadą Kawalerii „Edward” w składzie SGO „Polesie”. Po zakończonej bitwie pod Kockiem przebywał w niewoli niemieckiej. Był jeńcem Oflagu VII A Murnau. Po uwolnieniu z niewoli 29 kwietnia 1945 roku wyjechał do Włoch, gdzie wstąpił do 2 Korpusu Polskiego. W latach 1945–1947 był dowódcą 25 pułku Ułanów Wielkopolskich. Po demobilizacji osiedlił się w Londynie, gdzie zmarł. Pochowany na cmentarzu Stretham Park.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari nr 128^[7] (za kampanię wrześniową)
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 2601 (1921)^[8]
• Krzyż Niepodległości (17 września 1932)^[9]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)^[10]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)^[11]
• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)^[12]
• Krzyż Wojenny (Francja)
• Medal Wojskowy (Francja, 1930)^[13]
• Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja)
• Medal Zwycięstwa (Médaille Interalliée)

Przypisy

Bibliografia

• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Rocznik Oficerów Kawalerii 1930. Warszawa: Przegląd Kawaleryjski, 1930.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Ryszard Juszkiewicz, Andrzej Urbaniak, Dowódcy Polskiego Września, Ciechanów 1989.
• Krzysztof Mijakowski, Paweł Rozdżestwieński: 3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich im. Pułkownika Jana Kozietulskiego. Wielka księga kawalerii polskiej 1918–1939. Tom 3. Edipresse Polska SA, 2012. ISBN 978-83-7769-222-6.

Linki zewnętrzne

• Płk Edward Milewski