Edward Pietkiewicz

Edward Pietkiewicz

Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1909 Nowe Święciany
Data i miejsce śmierci	16 grudnia 1998 Warszawa
Ambasador PRL w Albanii
Okres	od 1954 do 1956
Poprzednik	Aleksander Skrzynia
Następca	Stefan Przeniosło
Ambasador PRL w Finlandii
Okres	od 1 lutego 1957 do 19 listopada 1965
Poprzednik	Jan Lato
Następca	Aleksander Juszkiewicz
Ambasador PRL w Szwajcarii
Okres	od 1970 do 1972
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Tadeusz Kropczyński
Następca	Stefan Wilski
Odznaczenia

Grób Edwarda Pietkiewicza na cmentarzu wojskowym na Powązkach

Edward Pietkiewicz (ur. 19 listopada 1909 w Nowych Święcianach na Wileńszczyźnie, zm. 16 grudnia 1998 w Warszawie) – polski dyplomata i pisarz.

Życiorys

Pochodził z rodziny kolejarskiej. W 1929 ukończył seminarium nauczycielskie i podjął pracę nauczyciela w szkołach wiejskich. W 1940 musiał zrezygnować z tej pracy z powodu nieznajomości języka litewskiego. Zatrudnił się w nadleśnictwie, a następnie pracował jako robotnik na kolei.

Po zakończeniu wojny ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim. Przez kilka lat był wizytatorem szkół w Olsztynie i na Mazurach. W 1954 przeniósł się do Warszawy, gdzie objął stanowisko dyrektora departamentu w Ministerstwie Oświaty. Już kilka miesięcy później znalazł zatrudnienie w resorcie spraw zagranicznych i wyjechał do Albanii, gdzie przez trzy lata piastował stanowisko ambasadora. Potem w latach 1956–1965 kierował polską ambasadą w Finlandii, zarazem pełniąc obowiązki dziekana korpusu dyplomatycznego. Po 9 latach pracy w Finlandii wrócił do kraju i objął stanowisko wicedyrektora protokołu dyplomatycznego w MSZ. W 1970 na zakończenie kariery dyplomatycznej objął stanowisko ambasadora PRL w Szwajcarii. Odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej^[1].

W 1972 przeszedł na emeryturę i zajął się pisarstwem, prowadził też wykłady z zakresu protokołu dyplomatycznego na uczelniach. Prowadził także kącik porad z zakresu savoir-vivre'u w miesięczniku „Twój Styl”.

Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Ireną Pietkiewicz (1912-1996). Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A3 tuje-2-20)^[2].

Dzieła

• 1975: Elementy protokołu dyplomatycznego
• 1979: Przyjmowanie delegacji zagranicznych : problemy organizacyjno-protokolarne
• 1984: Dobre obyczaje w pracy
• 1987: Dobre obyczaje
• 1987: Sekretariat w służbie zagranicznej
• 1993: Dyplomaci
• 1995: Przyjęcia w biznesie i nie tylko
• 1996: Anegdotki dyplomatyczne
• 1997: Savoir vivre dla każdego

Przypisy

Bibliografia

• TS, Arbiter elegantiarum. Edward Pietkiewicz (1909–1998), Rzeczpospolita 8 stycznia 1999.
• Słownik biograficzny historii Polski, tom 2: L–Ż (pod redakcją Janiny Chodery i Feliksa Kiryka), Wrocław-Warszawa-Kraków 2005, s. 1156.