Edward Serednicki

Edward Serednicki ps. Pol (ur. 15 kwietnia 1922 w Warszawie, zm. 17 listopada 2016 tamże) – polski oraz międzynarodowy działacz kajakarski, powstaniec warszawski.

Życiorys

Podczas powstania warszawskiego walczył w szeregach Wojskowej Służby Ochrony Powstania jako członek batalionu „Bełt” na terenie Śródmieścia. Po zakończeniu walk dostał się do niewoli niemieckiej i był więziony w obozach w Łambinowicach (Lamsdorf) oraz Monachium. Po uwolnieniu wstąpił do 2 Korpusu Polskiego. Po ukońceniu Szkoły Podchorążych został wcielony do 12 Pułku Ułanów Podolskich.

W 1947 roku powrócił do kraju. Swe życie zawodowe związał z kajakarstwem. W latach 1954–1957, w czasie zawieszenia działalności Polskiego Związku Kajakowego, pełnił funkcję sekretarza sekcji kajakowej Głównego Komitetu Kultury Fizycznej. Po reaktywacji Związku, w latach 1957–1988 był jego Sekretarzem Generalnym, w latach 1989–1992 – prezesem. Ponadto pełnił funkcje: członka biura Międzynarodowej Federacji Kajakowej (ICF) w latach 1970–1984, gdzie przewodniczył Komisji Slalomu i Zjazdu oraz członka Zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego w latach 1980-1992.

Pochowany na cmentarzu Wawrzyszewskim, kwatera 8A nr 24.

Ordery i odznaczenia

Za swe zasługi „w działalności na rzecz rozwoju sportu i turystyki” został w 1998 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. Otrzymał również tytuł Członka Honorowego ICF, a w 2009 roku został uhonorowany Dyplomem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego[2].

Przypisy

  1. ↑ M.P. z 1998 r. nr 45, poz. 629
  2. ↑ Polish National Olympic Committee celebrates 90th anniversary (ang.). www.aipsmedia.com, 2009-10-09. [dostęp 2016-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-21)].

Bibliografia