Edward Stępniewski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Prezydent Grodna | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | Kazimierz Rogalewicz |
Edward Stępniewski (ur. 1879 w Sancygniowie, zm. 1944 w KL Stutthof) – polski farmaceuta, działacz społeczny i samorządowiec, w latach 1922–1927 prezydent Grodna.
Życiorys
Urodził się na Kielecczyźnie, gdzie ukończył 4 klasy progimnazjum w Pińczowie. Później był uczniem w aptece. W 1899 zdał egzaminy na pomocnika aptekarskiego na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, a w 1905 uzyskał dyplom farmaceuty. W międzyczasie pracował w aptekach na terenie Królestwa Polskiego (Lublinie, Zgierzu i Warszawie).
W 1906 zamieszkał w Grodnie, gdzie dzierżawił tzw. aptekę jezuicką (do 1939). Działał społecznie – założył m.in. towarzystwo dramatu i muzyki "Muza", w którego zarządzie zasiadał do wybuchu I wojny światowej. Podczas wojny służył w wojsku rosyjskim, jednak w 1919 powrócił do Grodna, gdzie stanął na czele redakcji "Ech Grodzieńskich" (pisma konkurencyjnego wobec narodowo-demokratycznego "Nowego Życia"). W 1921 powierzono mu funkcję wicestarosty powiatu grodzieńskiego.
17 lipca 1922 został wybrany przez Radę Miejską prezydentem Grodna[1], po długim kryzysie spowodowanym śmiercią poprzedniej głowy miasta Edwarda Listowskiego[2] (przez długi czas frakcje narodowa, socjalistyczna i żydowska nie były w stanie porozumieć się do co wyboru prezydenta i jego zastępcy)[3]. Urząd prezydenta sprawował do stycznia 1927. Był jednocześnie prezesem zarządu grodzieńskiej LOPP[4]. Później był jeszcze dwukrotnie wybierany prezydentem miasta, jednak wybór nie został zatwierdzony przez wojewodę białostockiego[5]. Po odejściu z funkcji kontynuował pracę jako dyrektor apteki (do 1939), był również znanym w mieście działaczem charytatywnym.
W 1939 walczył w Wojsku Polskim i został aresztowany przez NKWD, udało mu się uciec (w latach 1939–1944 ukrywał się na Litwie). W 1944 powrócił do Grodna, jednak za pomoc Armii Krajowej został wywieziony do KL Stutthof, gdzie zmarł nieco ponad tydzień po osadzeniu.
Był żonaty z Leokadią Marią, z którą miał syna Zbigniewa Bronisława Stępniewskiego (1910–1940), magistra farmacji UW i pracownika grodzieńskiej apteki, zamordowanego przez NWKD w Charkowie.
Przypisy
- ↑ "Nowy magistrat", "Nowe Życie", nr 29/1922, 23 lipca 1922, s. 240. Jego zastępcą został Stefan Cydzik (tamże)
- ↑ "Zgon prezydenta miasta", "Kronika Grodzieńska", w: "Nowe Życie", nr 21/1922, 28 maja 1922, s. 155
- ↑ O konfliktach polsko-żydowskich czyt. "O magistrat m. Grodna", "Nowe Życie", nr 25/1922, 25 czerwca 1922, s. 191; "Przesilenie grodzieńskie", "Nowe Życie", nr 26/1922, 2 lipca 1922, s. 202-203
- ↑ Sprawozanie LOPP na województwo Białostockie za 1925 r., Dziennik Białostocki, 2 lipca 1926
- ↑ Powrotna fala. P. Stępniewski prezydentem miasta, "Nowy Dziennik Kresowy", nr 177, 28 czerwca 1929; Samorząd miejski na rozstajnych drogach, "Nowy Dziennik Kresowy", nr 190, 11 lipca 1929, s. 4; Niezatwierdzenie p. Stępniewskiego na stanowisku prezydenta miasta, "Nowy Dziennik Kresowy", nr 257, 16 września 1930, s. 4
Bibliografia
- (red. Jan Bohdan Gliński), Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów – ofiar drugiej wojny światowej. T. 3, Naczelna Izba Lekarska, Wrocław 2003, s. 341-342 (biogramy ojca i syna)
- Kustosz Wiktoria Tkaczowa, Najstarsza apteka na Białorusi, "Słowo Życia. Gazeta Diecezji Grodzieńskiej", Nr 1 (246), 13 stycznia 2008
Linki zewnętrzne
- Fiodor Ignatowicz, Aptekarz i prezydent Grodna. Do 130-lecia Edwarda Stępniewskiego, Serwis Informacyjny Polaków na Białorusi z 13 listopada 2009. polacy.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-05)].
| Poprzednik Edward Listowski |  | Prezydenci Grodna 1922–1927 | | Następca Kazimierz Rogalewicz |
Media użyte na tej stronie