Edward Wołonciej

Edward Wołonciej
Czemier
Data i miejsce urodzenia

30 września 1919
Wierobiejki

Data i miejsce śmierci

3 lutego 1999
Warszawa

Zawód, zajęcie

adwokat, pisarz

Edward Wołonciej, ps. Czemier (ur. 30 września 1919 Wierobiejki, zm. 3 lutego 1999 w Warszawie[1]) – polski adwokat, dramatopisarz, autor pamiętników, powstaniec warszawski[2].

Biogram

Przed wybuchem II wojny światowej był uczniem gimnazjum, natomiast w latach wojny uczęszczał na tajne komplety w Liceum im. Bolesława Prusa, gdzie uzyskał w 1944 maturę. Jeszcze przed tym brał udział w zajęciach na Wolnej Wszechnicy Polskiej[1].

W 1941 został przyjęty do Armii Krajowej, po wybuchu powstania warszawskiego, w dniach 1-15 sierpnia 1944, walczył w szeregach kompanii „Grażyna” wchodzącej w skład Batalionu „Harnaś”[1], natomiast po 2 września został dowódcą w stopniu kapitana Brygady Syndykalistycznej w Śródmieściu. Razem z Tomaszem Pilarskim, jako przedstawiciele Syndykalistycznej Organizacji „Wolność”, brał udział w rozmowach, dotyczących utworzenia Powstańczego Porozumienia Demokratycznego[3]. Po upadku powstania internowany w obozie Dulag 121 Pruszków, skąd uciekł pod Kraków[2].

W 1947 skończył studia na Wydziale Praw Uniwersytetu Jagiellońskiego, a w 1950 na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Akademii Nauk Politycznych. Podjął również studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej na wydziale reżyserii. W 1953 uzyskał wpis na listę adwokatów. Podczas studiów działał w Organizacja Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego oraz Polskiej Partii Socjalistycznej, a następnie w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. Był również członkiem zarządu Bratniej Pomocy Studenckiej UJ[2].

W okresie PRL represjonowany za walkę z władzą komunistyczną. Zmarł 30 września 1999 w Warszawie[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c Powstańcze Biogramy - Edward Wołonciej-Czemier, www.1944.pl [dostęp 2022-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-11] (pol.).
  2. ↑ a b c d Paweł Marek, Na krawędzi życia. Wspomnienia anarchisty 1943-44, Wydawnictwo DĄB, 2006, ISBN 83-922244-1-8.
  3. ↑ Antoni Przygoński, Armia Ludowa w Powstaniu Warszawskim 1944, Przedsiębiorstwo Wydawniczo-Handlowe „GRAF”, 2008, ISBN 978-83-928211-0-6.