Edwin Linkomies

Edwin Linkomies
Edwin Linkomies (1960)
Pełne imię i nazwisko	Edwin Johan Hildegard Linkomies
Data i miejsce urodzenia	22 grudnia 1894 Wyborg
Data i miejsce śmierci	8 września 1963 Helsinki
Premier Finlandii
Okres	od 5 marca 1943 do 8 sierpnia 1944
Przynależność polityczna	Partia Koalicji Narodowej
Poprzednik	Johan Wilhelm Rangell
Następca	Antti Hackzel

Edwin Johan Hildegard Linkomies (ur. 22 grudnia 1894 w Wyborgu, zm. 8 września 1963 w Helsinkach) – fiński literaturoznawca i polityk, premier Finlandii w latach 1943–1944.

Życiorys

W 1911 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Helsińskim. W 1913 roku uzyskał tytuł magistra w dziedzinach łaciny, greki, filozofii i historii powszechnej. W latach 1914–1920 nauczał łaciny w różnych szkołach w Helsinkach. W 1923 roku uzyskał stopień doktora, po czym objął stanowisko profesora literatury rzymskiej na Uniwersytecie Helsińskim.

W 1918 roku związał się z powstałą wówczas Partią Koalicji Narodowej. Został członkiem zarządu gazety „Uusi Suomi”, oficjalnego pisma partii. Trzykrotnie (w 1933, 1936 i 1939 roku) był wybierany do parlamentu. Przejawiał narodowo-konserwatywne poglądy polityczne, komunistów, a także socjaldemokratów uważał za zagrożenia dla bezpieczeństwa państwa, ale dystansował się od skrajnie prawicowych poglądów Patriotycznego Ruchu Ludowego, z którym jego partia była w koalicji.

Chciał uniknąć wojny zimowej i do jej wybuchu starał się znaleźć pokojowe rozwiązanie konfliktu z ZSRR. W czasie wojny kontynuacyjnej był zwolennikiem współpracy z Niemcami. W 1943 roku poparł prezydenta Risto Rytiego w reelekcji, w zamian za co Ryti poparł kandydaturę Linkomiesa na premiera Finlandii.

Gdy sytuacja na frontach II wojny światowej zaczęła się zmieniać na niekorzyść Niemiec, Finlandia rozpoczęła rozmowy pokojowe z ZSRR. Proponowane przez Rosjan warunki nie zostały zaakceptowane przez rząd Linkomiesa i zdecydował się on na podpisanie kolejnego porozumienia z Niemcami. Po zakończeniu wojny, w 1946 roku Linkomes, wraz z Rytim i innymi sygnatariuszami tego traktatu, został postawiony przez sądem i skazany na pięć lat więzienia. Linkomies został zwolniony w 1948 roku, a ułaskawiony w 1949.

Powrócił do pracy naukowej na Uniwersytecie Helsińskim, w latach 1956–1962 był rektorem, a w latach 1962–1963 kanclerzem tej uczelni.

Bibliografia

• Biogram na stronie Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu w Helsinkach

Premierzy Finlandii Pehr Evind Svinhufvud (1917–1918) Juho Kusti Paasikivi (1918) Lauri Ingman (1918–1919) Kaarlo Castrén (1919) Juho Vennola (1919–1920) Rafael Erich (1920–1921) Juho Vennola (1921–1922) Aimo Cajander (1922) Kyösti Kallio (1922–1924) Aimo Cajander (1924) Lauri Ingman (1924–1925) Antti Tulenheimo (1925) Kyösti Kallio (1925–1926) Väinö Tanner (1926–1927) Juho Sunila (1927–1928) Oskari Mantere (1928–1929) Kyösti Kallio (1929–1930) Pehr Evind Svinhufvud (1930–1931) Juho Vennola (p.o., 1931) Juho Sunila (1931–1932) Toivo Mikael Kivimäki (1932–1936) Kyösti Kallio (1936–1937) Rudolf Holsti (p.o., 1937) Aimo Cajander (1937–1939) Risto Ryti (1939–1940) Rudolf Walden (p.o., 1940–1941) Johan Wilhelm Rangell (1941–1943) Edwin Linkomies (1943–1944) Antti Hackzell (1944) Urho Castren (1944) Juho Kusti Paasikivi (1944–1946) Carl Enckell (p.o., 1946) Mauno Pekkala (1946–1948) Karl-August Fagerholm (1948–1950) Urho Kekkonen (1950–1953) Sakari Tuomioja (1953–1954) Ralf Törngren (1954) Urho Kekkonen (1954–1956) Karl-August Fagerholm (1956–1957) Jussi Sukselainen (1957) Rainer von Fieandt (1957–1958) Reino Kuuskoski (1958) Karl-August Fagerholm (1958–1959) Jussi Sukselainen (1959–1961) Eemil Luukka (p.o., 1961) Martti Miettunen (1961–1962) Ahti Karjalainen (1962–1963) Reino Ragnar Lehto (1963–1964) Johannes Virolainen (1964–1966) Rafael Paasio (1966–1968) Mauno Koivisto (1968–1970) Teuvo Aura (1970) Ahti Karjalainen (1970–1971) Teuvo Aura (1971–1972) Rafael Paasio (1972) Kalevi Sorsa (1972–1975) Keijo Liinamaa (1975) Martti Miettunen (1975–1977) Kalevi Sorsa (1977–1979) Mauno Koivisto (1979–1982) Eino Uusitalo (p.o., 1981–1982) Kalevi Sorsa (1982–1987) Harri Holkeri (1987–1991) Esko Aho (1991–1995) Paavo Lipponen (1995–2003) Anneli Jäätteenmäki (2003) Matti Vanhanen (2003–2010) Mari Kiviniemi (2010–2011) Jyrki Katainen (2011–2014) Alexander Stubb (2014–2015) Juha Sipilä (2015–2019) Antti Rinne (2019) Sanna Marin (od 2019)