Edwin Mattison McMillan
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
 | |
Edwin Mattison McMillan (ur. 18 września 1907 w Redondo Beach, zm. 7 września 1991 w El Cerrito w hrabstwie Contra Costa)[1] – amerykański chemik, profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley.
Życiorys
W 1929 ukończył studia na California Institute of Technology, doktoryzował się w 1932 na Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley. Od 1934 wraz z Ernestem Lawrence'em pracował nad badaniem reakcji jądrowych i ich produktów[1]. Brał również udział w pracach nad konstrukcją cyklotronu. Od 1942 członek ekipy badawczej w ramach projektu Manhattan[1]. W 1946 uzyskał tytuł profesora. Po wojnie ponownie podjął pracę na Uniwersytecie w Berkeley. W 1961 został uhonorowany doktoratem honoris causa przez Rensselaer Polytechnic Institute, zaś dwa lata później – Gustavus Adolphus College[1]. W 1951 został wraz z Glennem Seaborgiem wyróżniony Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii za odkrycia w chemii transuranowców[2].
Przypisy
- ↑ a b c d Edwin M. McMillan – Biographical (ang.). nobelprize.org. [dostęp 2013-11-27].
- ↑ The Nobel Prize in Chemistry 1951 (ang.). nobelprize.org. [dostęp 2013-11-27].
| 1990 |
|
|---|---|
| 1991 |
|
| 1992 |
|
| 1993 |
|
| 1994 |
|
| 1995 |
|
| 1996 |
|
| 1997 |
|
| 1998 |
|
| 1999 |
|
Media użyte na tej stronie
Edwin Mattison McMillan
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Ribbon bar of the Philadelphia Liberty Medal. USA.
Obverse of the United States National Medal of Science