Edwin Skinner (misjonarz)

Edwin Skinner
Francis Edwin Skinner
Data urodzenia

1894

Data śmierci

4 lipca 1990

Świadkowie Jehowy
Geneza
Historia
Doktryna
Praktyki religijne
Publikacje
Organizacja
Prezesi Towarzystwa Strażnica

Edwin Skinner, właśc. Francis Edwin Skinner (ur. 1894, zm. 4 lipca 1990) – brytyjski działacz religijny, misjonarz Świadków Jehowy, długoletni nadzorca działalności Świadków Jehowy w Indiach. Absolwent ósmej klasy Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead.

Życiorys

W roku 1918 po czterech latach służby w armii brytyjskiej po zakończeniu I wojny światowej został zwolniony z armii. Interesował się wówczas fotografowaniem i radiokomunikacją, z czym wiązał swoją przyszłość. W tym czasie jego ojciec nabył komplet Wykładów Pisma Świętego, a cała rodzina zaczęła studiować Biblię z kolporterką Badaczy Pisma Świętego, jak wówczas nazywano Świadków Jehowy[1]. W wyniku studium przyjął wierzenia Badaczy Pisma Świętego i został ochrzczony w roku 1919[2]. Postanowił zostać kolporterem, a także pozostać w stanie wolnym. Mieszkał w Sheffield[1].

W maju 1926 roku uczestniczył w zgromadzeniu w Londynie. Po zgromadzeniu Joseph Franklin Rutherford, drugi prezes Towarzystwa Strażnica, skierował go do Indii. W lipcu 1926 roku wraz z George’em Wrightem dotarł do Indii, w czasie gdy w całym kraju było wtedy mniej niż 70 głosicieli[1]. Obaj nadzorowali działalność na terenie Indii, Birmy (obecny Myanmar) i na Cejlonie (Sri Lanka), a później również w Persji (obecny Iran) i Afganistanie[3]. Wraz z George’em Wrightem na przemian pracował w biurze w Bombaju oraz wyruszał w dalekie podróże kaznodziejskie do Pendżabu, leżącego w północnej części Indii, docierając również do Karaczi (obecnie w Pakistanie)[1].

W 1944 roku spotkał się z sir Srivastavą, ministrem w gabinecie wicekróla – w celu omówienia kwestii zakazu sprowadzania wydawnictw Towarzystwa Strażnica do Indii i na Cejlon. Dzięki jego interwencji spotkał się z ministrem sir Francisem Mudie i przedstawił mu sprawę zniesienia ograniczeń. Doprowadziło to 9 grudnia 1944 roku do oficjalnego zniesienia zakazu wprowadzonego w 1942 roku przez poprzedniego ministra Jenkinsa[1]. W 1946 roku ukończył ósmą klasę Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead[4].

Przez 50 lat był sługą Biura Oddziału w Indiach[5]. W Indiach pozostał przez 64 lata, aż do śmierci[6]. Do roku 1990 usługiwał w indyjskim Komitecie Oddziału[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Watchtower, Radowanie się żniwami w Indii, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXI, Towarzystwo Strażnica, 1 stycznia 1990, s. 28-31, ISSN 1234-1150.
  2. ↑ Watchtower, ‛Bojował dobry bój’, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXI, Towarzystwo Strażnica, 15 października 1990, s. 25, ISSN 1234-1150.
  3. ↑ Watchtower, Dawanie świadectwa aż po krańce ziemi — część 2, [w:] Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego [online], Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1995, s. 430, ISBN 83-903551-0-8.
  4. ↑ Watchtower, Odczuwałam lojalną życzliwość i troskę Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXXV, Towarzystwo Strażnica, 1 lutego 2004, s. 23-27, ISSN 1234-1150.
  5. ↑ Watchtower, Radosny punkt kulminacyjny 80 lat zgromadzania, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXI, Towarzystwo Strażnica, kwiecień 1987, s. 23-27.
  6. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2000, Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 71, ISBN 83-86930-36-5.

Bibliografia