Eero Elo
Eero Elo w barwach Finlandii podczas turnieju Channel One Cup 2015 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Obywatelstwo | |
Wzrost | 192 cm |
Pozycja | napastnik (lewoskrzydłowy / prawoskrzydłowy) |
Uchwyt | prawy |
Informacje klubowe | |
Klub | |
Draft | NHL 2008, numer: 145 (5 runda) |
Draft | KHL 2010, numer: 164 (7 runda) |
Eero Elo (ur. 26 kwietnia 1990 w Raumie) – fiński hokeista.
Jego dziadek, Seppo Vainio (1937-), także był hokeistą, reprezentantem Finlandii i olimpijczykiem w 1960[1].
Kariera
- Lukko U16 (2004-2006)
- Lukko U18 (2005-2007)
- Lukko U20 (2007-2008)
- Lukko (2009-2012)
- Ässät (2012-2015)
- Awtomobilist Jekaterynburg (2015-2016)
- Sibir Nowosybirsk (2016)
- SCL Tigers (2016-2019)
- Lukko (2019)
- SCL Tigers (2019-2020)
- SC Langenthal (2020-2022)
- SC Bern (2021)
- HC Thurgau (2022-)
Wychowanek i wieloletni zawodnik klubu Lukko. W drafcie NHL z 2008 został wybrany przez Minnesota Wild. Od 2009 grał w drużynie seniorskiej Luuko w rozgrywkach Liigi. W KHL Junior Draft w 2010 został wybrany przez SKA Sankt Petersburg. W czerwcu 2010 przedłużył kontrakt z Lukko o trzy lata. Od grudnia 2012 zawodnik Ässät. We wrześniu 2013 przedłużył z klubem kontrakt o rok, a w styczniu 2015 o dwa lata[2]. Od maja 2015 do kwietnia 2016 zawodnik rosyjskiego klubu Awtomobilist Jekaterynburg w lidze KHL[3][4]. Od maja do września 2016 zawodnik Sibiru Nowosybirsk[5][6]. Od końca września 2016 zawodnik szwajcarskiego klubu SCL Tigers[7]. W kwietniu 2029 powrócił do Lukko[8], a w grudniu tego roku raz jeszcze przeszedł do SCL Tigers[9]. Pod koniec września 2020 związał się dwumiesięcznym kontraktem z SC Langenthal[10], który pod koniec listopada 2020 przedłużył o kolejny miesiąc[11]. Pod koniec sezonu 2020/2021 został wypożyczony do SC Bern[12]. Po czym powrócił do Langenthal na sezon 2021/2022[13]. W czerwcu 2022 został zaangażowany na jeden rok przez [14].
Uczestniczył w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 2010.
Sukcesy
- Klubowe
- Brązowy medal Jr. A SM-liiga: 2009 z Lukko U20
- Brązowy medal mistrzostw Finlandii: 2011 z Lukko
- Złoty medal mistrzostw Finlandii: 2013 z Ässät
- Indywidualne
- Liiga (2014/2015):
- Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 26 goli[15]
Przypisy
- ↑ Seppo Vainio - Eliteprospects.com, www.eliteprospects.com [dostęp 2017-11-17] .
- ↑ Liigan kovin maalitykki jatkaa Ässissä | Porin Ässät, assat.com [dostęp 2017-11-17] (ang.).
- ↑ ХК Автомобилист, www.hc-avto.ru [dostęp 2017-12-02] .
- ↑ Eero Elolle potkut venäläisseurasta – paluu Ässiin ei ole realistinen vaihtoehto - Satakunnan Kansa, www.satakunnankansa.fi [dostęp 2017-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-02] (fiń.).
- ↑ Хоккейный клуб «Сибирь» | В «Сибири» — первое пополнение!, hcsibir.ru [dostęp 2017-12-02] .
- ↑ Хоккейный клуб «Сибирь» | Изменения в составе, hcsibir.ru [dostęp 2017-12-02] .
- ↑ Eero Elo zu den SCL Tigers | SCL Tigers, www.scltigers.ch [dostęp 2017-11-17] (niem.).
- ↑ Eero Elo palaa Lukkoon kaksivuotisella sopimuksella, www.raumanlukko.fi [dostęp 2020-10-27] (fiń.).
- ↑ Eero Elo wieder ein Tiger | SCL Tigers, www.scltigers.ch [dostęp 2020-10-27] (niem.).
- ↑ Eero Elo stösst für zwei Monate zum SCL - SC Langenthal, www.sclangenthal.ch [dostęp 2020-10-27] (niem.).
- ↑ Vertragsverlängerungen 1. Mannschaft - SC Langenthal, sclangenthal.ch [dostęp 2020-11-27] (niem.).
- ↑ https://sport.ch/eero-elo/764792/im-video-eero-elo-mit-tollem-einstand-im-scb-trikot
- ↑ https://www.swisshockeynews.ch/index.php/shn/12-swiss-ice-hockey/nlb/24370-sc-langenthal-keeps-eero-elo-around
- ↑ https://www.swisshockeynews.ch/index.php/shn/12-swiss-ice-hockey/nlb/29417-hc-thurgau-inks-eero-elo-to-a-one-year-deal
- ↑ Pelaajatilastot | Perustilastot | Runkosarja 2014-2015 | Tilastot | Liiga, liiga.fi [dostęp 2020-12-07] (fiń.).
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flaga Finlandii
Autor: Oleg Bkhambri (Voltmetro), Licencja: CC0
Эло готовится исполнить послематчевый буллит в матче на Кубке Первого Канала против Швеции