Eero Hirvonen
 | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | Jyväskylän Hiihtoseura | |||||||||
| Debiut w PŚ | ||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | ||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Eero Hirvonen (ur. 30 stycznia 1996 w Laukaa) – fiński dwuboista klasyczny, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hirvonen pojawił się 17 grudnia 2013 roku w Soldier Hollow, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zajął 39. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W lutym 2014 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Val di Fiemme, gdzie był osiemnasty sprincie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Ałmaty był między innymi piętnasty w Gundersenie i czwarty w sztafecie. Najlepsze wyniki osiągnął jednak na mistrzostwach świata juniorów w Râșnovie w 2016 roku, gdzie w sztafecie zdobył złoty medal a w Gundersenie był czwarty.
W Pucharze Świata zadebiutował 6 marca 2015 roku w Lahti, zajmując 33. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko rok później, 19 lutego 2016 roku w tej samej miejscowości, zajmując 25. miejsce w tej samej konkurencji. Sezon 2015/2016 zakończył na 56. pozycji w klasyfikacji generalnej. Pierwszy raz w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Świata znalazł się 26 listopada 2016 roku w Ruce, gdzie był czwarty w Gundersenie. Walkę o podium przegrał tam z Norwegiem Jørgenem Gråbakiem o 2,5 s. Na początku 2017 roku, 7 stycznia, podczas zawodów w Lahti po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując drugie miejsce. Przegrał tam tylko z Niemcem Erikiem Frenzelem o 4,1 s. Było to jego jedyne podium w sezonie 2016/2017, który ukończył na ósmym miejscu w klasyfikacji generalnej. W sezonie 2017/2018 pięciokrotnie stawał na podium: dwukrotnie był drugi i trzykrotnie trzeci. W klasyfikacji generalnej był tym razem szósty.
W 2017 roku wystartował na mistrzostwach świata w Lahti. Zajął tam piąte miejsce w sztafecie, siódme w sprincie drużynowym, dziewiąte indywidualnie na normalnej skoczni, a rywalizację indywidualną na dużym obiekcie zakończył na 21. pozycji. Na rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu był szósty w sztafecie, podobnie jak w obu konkurencjach indywidualnych.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 6. | 14 lutego | 2018 |  Pjongczang | Gundersen HS109/10 km | 24:51,4 | +51,6 |  Eric Frenzel |
| 6. | 20 lutego | 2018 | Pjongczang | Gundersen HS140/10 km | 23:52,5 | +22,1 | Johannes Rydzek |
| 6. | 22 lutego | 2018 | Pjongczang | Sztafeta HS140/4x5 km[1] | 46:09,8 | +2:30,7 | Niemcy |
| 17. | 9 lutego | 2022 |  Zhangjiakou | Gundersen HS106/10 km | 25:07,7 | +1:54,6 | Vinzenz Geiger |
| 20. | 15 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Gundersen HS140/10 km | 27:13,3 | +2:04,0 |  Jørgen Graabak |
| 8. | 17 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Sztafeta HS140/4x5 km[2] | 50:45,1 | +2:39,0 | Norwegia |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 9. | 24 lutego | 2017 |  Lahti | Gundersen HS100/10 km | 26:19,6 | +45,1 | Johannes Rydzek |
| 5. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Sztafeta HS100/4x5 km[3] | 47:57,3 | +1:17,7 | Niemcy |
| 21. | 1 marca | 2017 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 26:41,6 | +2:15,5 | Johannes Rydzek |
| 7. | 3 marca | 2017 | Lahti | Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[4] | 28:45,8 | +1:10,7 | Niemcy |
| 20. | 22 lutego | 2019 |  Seefeld in Tirol | Gundersen HS130/10 km | 23:43,0 | +2:20,1 | Eric Frenzel |
| 7. | 24 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[5] | 28:29,5 | +2:03,1 | Niemcy |
| DNF | 28 lutego | 2019 | Seefeld in Tirol | Gundersen HS109/10 km | 25:01,3 | - | Jarl Magnus Riiber |
| 5. | 2 marca | 2019 | Seefeld in Tirol | Sztafeta HS109/4x5 km[6] | 50:15,5 | +1:09,6 | Norwegia |
| 5. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Sztafeta HS106/4x5 km[7] | 43:57,7 | +2:38,7 | Norwegia |
| 18. | 4 marca | 2021 | Oberstdorf | Gundersen HS137/10 km | 23:11,1 | +3:23,3 | Johannes Lamparter |
| 5. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Sprint drużynowy HS137/2x7,5 km[8] | 29:29,7 | +1:42,7 | Austria |
Mistrzostwa świata juniorów
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 18. | 1 lutego | 2014 |  Val di Fiemme | Gundersen HS106/5 km | 13:44,2 | +1:50,6 | Philipp Orter |
| 15. | 4 lutego | 2015 |  Ałmaty | Gundersen HS100/10 km | 25:54,2 | +1:59,9 | Jarl Magnus Riiber |
| 24. | 6 lutego | 2015 | Ałmaty | Gundersen HS100/5 km | 12:21,8 | +2:13,9 | Jarl Magnus Riiber |
| 4. | 7 lutego | 2015 | Ałmaty | Sztafeta HS100/4x5 km[9] | 48:41,4 | +3:00,8 | Austria |
| 4. | 23 lutego | 2016 |  Râșnov | Gundersen HS100/10 km | 28:02,1 | +1:08,8 | Bernhard Flaschberger |
| DNS | 25 lutego | 2016 | Râșnov | Gundersen HS100/5 km | 11:01,5 | - |  Tomáš Portyk |
3. | 26 lutego | 2016 | Râșnov | Sztafeta HS100/4x5 km[10] | 48:41,4 | +2:44,5 | Austria |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2014/2015: niesklasyfikowany
- sezon 2015/2016: 56.
- sezon 2016/2017: 8.
- sezon 2017/2018: 6.
- sezon 2018/2019: 24.
- sezon 2019/2020: 36.
- sezon 2020/2021: 19.
- sezon 2021/2022: 24.
- sezon 2022/2023:
Miejsca na podium chronologicznie
| Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 7 stycznia 2017 | Lahti | Gundersen HS130/10 km | 29:13,7 | 2. | +4,1 | Eric Frenzel |
| 2. | 25 listopada 2017 | Ruka | Gundersen HS142/10 km | 24:58,6 | 2. | +31,7 |  Akito Watabe |
| 3. | 26 listopada 2017 | Ruka | Gundersen HS142/10 km | 26:21,4 | 3. | +1,9 | Johannes Rydzek |
| 4. | 17 grudnia 2017 | Ramsau | Gundersen HS96/10 km | 26:12,5 | 3. | +1,5 | Fabian Rießle |
| 5. | 14 marca 2018 | Trondheim | Gundersen HS140/10 km | 24:50,0 | 3. | +1,8 | Fabian Rießle |
| 6. | 17 marca 2018 | Klingenthal | Gundersen HS140/10 km | 24:06,6 | 2. | +12,2 | Fabian Rießle |
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2013/2014: 40.
- sezon 2014/2015: 18.
- sezon 2015/2016: 54.
Miejsca na podium
| Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 22 lutego 2015 | Klingenthal | Gundersen HS140/10 km | 23:33,7 | 2. | +53,0 | Jarl Magnus Riiber |
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
| Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 31 sierpnia 2022 | Oberstdorf | Gundersen HS137/10 km | 27:20,9 | 3. | +38,4 | Franz-Josef Rehrl |
| 2. | 4 września 2022 | Tschagguns | Gundersen HS108/10 km | 21:00,4 | 1. | - | - |
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen, Hannu Manninen
- ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Eero Hirvonen, Perttu Reponen
- ↑ Skład drużyny: Leevi Mutru, Eero Hirvonen, Ilkka Herola, Hannu Manninen
- ↑ Skład drużyny: Eero Hirvonen, Ilkka Herola
- ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Eero Hirvonen
- ↑ Skład drużyny: Arttu Mäkiaho, Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen
- ↑ Skład drużyny: Otto Niittykoski, Perttu Reponen, Ilkka Herola, Eero Hirvonen
- ↑ Skład drużyny: Illka Herola, Eero Hirvonen
- ↑ Skład drużyny: Marcus Torni, Leevi Mutru, Eero Hirvonen, Arttu Mäkiaho
- ↑ Skład drużyny: Wille Karhumaa, Atte Korhonen, Mikko Hulkko, Eero Hirvonen
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
- ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined
Flaga Finlandii
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Autor: Granada, Licencja: CC BY-SA 4.0
Seefeld-Triple 2018, third day January 28th. Picture shows Eero Hirvonen