Efekt substytucyjny
Efekt substytucyjny – zmiana stosunku nabywanych dóbr (usług) wywołana zmianą ceny jednego z nich. Wraz z efektem dochodowym opisuje wpływ zmiany ceny na siłę nabywczą i decyzje konsumenta.
Ujęcie Słuckiego[1]
Aby opisać efekt substytucyjny uwzględniamy zmianę ceny jednego z dóbr i takie dostosowanie dochodu, aby mimo tej zmiany siła nabywcza konsumenta pozostała stała.
Interpretacja graficzna
Graficznie osiągamy to dokonując obrotu linii ograniczenia budżetowego wokół początkowego koszyka dóbr, czyli punktu optimum konsumenta. W efekcie koszyk ten pozostaje w finansowym zasięgu konsumenta i w tym znaczeniu jego siła nabywcza pozostaje niezmieniona. Nowa linia ograniczenia budżetowego jest jednak styczna do wyżej położonej krzywej obojętności, więc punkt równowagi konsumenta ulega przesunięciu w kierunku dobra relatywnie tańszego.
Interpretacja algebraiczna
Załóżmy, że zmienia się cena dobra X. Algebraicznie dochód konsumenta przed zmianą ceny zapisujemy jako:
Dochód, jaki konsument musiałby osiągać, aby po zmianie ceny mógł nabyć początkowy koszyk dóbr to:
Zmianę dochodu „kompensującą” konsumentowi zmianę ceny zapisujemy jako:
gdzie:
- – dochód,
- – dochód zmieniony,
- – pierwotna cena dobra x,
- – nowa cena dobra x,
- – cena dobra y,
- – ilość dobra x,
- – ilość dobra y).
Efekt substytucyjny obliczamy ze wzoru:
gdzie:
- – funkcja wielkości popytu na dobro x od dochodu konsumenta i ceny produktu.
Kierunek działania efektu substytucyjnego
Efekt substytucyjny zmienia się zawsze w kierunku przeciwnym niż zmiana ceny. Oznacza to, że jeśli cena produktu rośnie to w wyniku działania efektu substytucyjnego wielkość popytu nań maleje.
Przypisy
- ↑ H.R. Varian, Mikroekonomia. Kurs średni. Ujęcie nowoczesne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.