Efrem (Barbiniagra)
| Jefriem Barbiniagra | |
| Biskup borowicki i piestowski | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 maja 1941 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 12 lutego 1980 |
| Diakonat | 1 stycznia 1972 |
| Prezbiterat | 27 lutego 1972 |
| Nominacja biskupia | 27 grudnia 2011 |
| Chirotonia biskupia | 5 lutego 2012 |
| Data konsekracji | 5 lutego 2012 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | Warsonofiusz (Sudakow), Lew (Cerpicki), Sergiusz (Czaszyn), Sawa (Michiejew) | ||||||||
| |||||||||
Efrem, imię świeckie Jefriem Aleksandrowicz Barbiniagra lub Efrem Barbineagră[1] (ur. 1 maja 1941 w Handraburach) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Pochodzi z rodziny chłopskiej z obwodu odeskiego. W 1956 ukończył szkołę średnią i podjął pracę w kołchozie. Równocześnie był dzwonnikiem w cerkwi Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w rodzinnej wsi. W 1972 ukończył seminarium duchowne w Leningradzie. 1 stycznia 1972 metropolita leningradzki i nowogrodzki Nikodem wyświęcił go na diakona, zaś 27 lutego tego samego roku – na kapłana. Ks. Barbiniagra pozostał przy tym celibatariuszem. Służył w cerkwi Przemienienia Pańskiego w Bronnicy (obwód nowogrodzki) od kwietnia do sierpnia 1972, następnie od sierpnia 1972 do lutego 1976 w cerkwi św. Filipa w Nowogrodzie. W 1976, po ukończeniu studiów w Leningradzkiej Akademii Duchownej, na własną prośbę został przeniesiony do pracy duszpasterskiej w eparchii odeskiej, w której służył przez rok. W 1977 wrócił do pracy duszpasterskiej w eparchii nowogrodzkiej, w cerkwi św. Filipa w Nowogrodzie, a od 1981 – cerkwi św. Paraskiewy w Borowiczach. 12 lutego 1980 złożył wieczyste śluby mnisze przed metropolitą leningradzkim i nowogrodzkim Antonim, zachowując dotychczasowe imię. Rok później otrzymał godność archimandryty.
W 1997 arcybiskup nowogrodzki i staro-russki Lew wyznaczył go na p.o. namiestnika Świętojezierskiego Wałdajskiego Monasteru Iwerskiej Ikony Matki Bożej, którą to funkcję pełnił przez pięć lat. W 2007 ponownie mianowany namiestnikiem tejże wspólnoty. Sprawował swoje obowiązki do 2011, gdy Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa borowickiego i piestowskiego, pierwszego ordynariusza nowo powołanej eparchii borowickiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się 5 lutego 2012 w cerkwi Przemienienia Pańskiego w moskiewskiej dzielnicy Pieski (część Arbatu) z udziałem konsekratorów: patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza oraz nowogrodzkiego i staro-russkiego Lwa, biskupów sołniecznogorskiego Sergiusza i woskriesieńskiego Sawy[2].
Przypisy
- ↑ S-a încheiat ultima ședinţă a Sfântul Sinod al Bisericii Ortodoxe Ruse în anul 2011. patriarchia.ru, 2011-12-28. [dostęp 2021-06-11].
- ↑ В неделю о мытаре и фарисее Святейший Патриарх Кирилл совершил Божественную литургию в храме Спаса Преображения на Песках и возглавил хиротонию архимандрита Ефрема (Барбинягры) во епископа Боровичского и Пестовского
Bibliografia
Media użyte na tej stronie