Egidio Romualdo Duni

Egidio Romualdo Duni
Portret Egidia Duni pędzla Louisa Carrogisa Carmontelle (ok. 1760)
Data i miejsce urodzenia	ochrz. 11 lutego 1708 Matera
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	11 czerwca 1775 Paryż
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor

Egidio Romualdo Duni (ochrz. 11 lutego 1708 w Materze, zm. 11 czerwca 1775 w Paryżu) – włosko-francuski kompozytor operowy okresu baroku^[1][2].

Urodzony w Matera, dostał się do Conservatorio di Santa Maria di Loreto niedaleko Neapolu. Razem z nim pracowali tam Giovanni Battista Pergolesi, Giovanni Paisiello i Leonardo Vinci.

Następnie pracował we Włoszech, Francji i Wielkiej Brytanii. Pisał opery po włosku, a osiedliwszy się na francuskim dworze w Parmie, opery francuskie, stając się, mimo włoskiego pochodzenia jednym z twórców narodowej opery komicznej we Francji. Najpopularniejszą była jego opera „Dwaj strzelcy i mleczarka”, grywana często w Warszawie i na innych scenach polskich w początkach XIX wieku. Pierwszego nagrania tej komedii muzycznej w jednym akcie dokonała poznańska orkiestra barokowa Accademia dell’Arcadia^[3]. Płyta ukazała się w grudniu 2010 roku.

Główne dzieła

• Nerone (1735)
• Demofoonte (1737)
• L'Olimpiade (1755)
• Le peintre amoureux de son modèle (1757)
• La fille mal gardée (1758)
• Mazet (1761)
• Les deux chasseurs et la laitière (1763)
• La fée Urgèle (1765)
• La clochette (1766)
• Les moissonneurs (1768)

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
• Kent M. Smith: Duni, Egidio (Romualdo) [Duny, Egide (Romuald)]. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. D. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)
• Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powszechna „Gutenberga”, t. IV, Kraków, 1928-1934.

Linki zewnętrzne

• Je tombe, soutenez moi!