Egon Müller

Egon Müller

Egon Müller (2018)
Data i miejsce urodzenia	26 listopada 1948 Kilonia
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Mistrzostwa świata złoto 1983 indywidualnie brąz 1977 pary brąz 1981 drużynowo brąz 1982 drużynowo Mistrzostwa świata na długim torze złoto 1974 indywidualnie złoto 1975 indywidualnie złoto 1978 indywidualnie srebro 1980 indywidualnie srebro 1984 indywidualnie brąz 1976 indywidualnie brąz 1982 indywidualnie
Strona internetowa

Egon Müller (ur. 26 listopada 1948 w Kilonii) – niemiecki żużlowiec, indywidualny mistrz świata z 1983.

Uczestniczył siedem razy w finałach indywidualnych mistrzostw świata. Raz zdobył tytuł mistrzowski. Był to rok 1983 i finał w niemieckim Norden na torze Motodrom Halbemond, gdzie okazał się bezkonkurencyjny, zwyciężając z kompletem 15 punktów. Dwukrotny brązowy medalista drużynowych mistrzostw świata na torze w Olching (1981) oraz w Londynie na torze White City Stadium (1982). Trzykrotnie startował w finałach mistrzostw świata par, zdobywając w 1977 w Manchesterze brązowy medal. Ma na swoim koncie tytuły mistrza świata w wyścigach na długim torze w 1974 w Scheeßel, w 1975 w Radgonie, w 1978 w Mühldorf. Posiada w swoim dorobku także dwa srebrne medale: 1980 i 1984, oraz dwa brązowe, które wywalczył na torach w Mariańskich Łaźniach (1976) oraz Esbjerg (1982). Indywidualny Mistrz RFN z lat 1979, 1981, 1983, 1984, 1985.

Obecnie jest mechanikiem żużlowym. W przeszłości Egon Müller zajmował się silnikami żużlowymi Tomasza Golloba.

Osiągnięcia

Indywidualne Mistrzostwa Świata

• 1976 – Chorzów – 8. miejsce – 8 punktów → wyniki
• 1977 – Göteborg – 7. miejsce – 8 punktów → wyniki
• 1980 – Göteborg – 14. miejsce – 4 punkty → wyniki
• 1981 – Londyn – 7. miejsce – 9 punktów → wyniki
• 1983 – Norden – 1. miejsce – 15 punktów → wyniki
• 1984 – Göteborg – 14. miejsce – 3 punkty → wyniki
• 1985 – Bradford – 12. miejsce – 5 punktów → wyniki

Drużynowe Mistrzostwa Świata

• 1981 – Olching – 3. miejsce → wyniki
• 1982 – Londyn – 3. miejsce → wyniki

Mistrzostwa Świata Par

• 1977 – Manchester – 3. miejsce → wyniki

Indywidualne Mistrzostwa Świata na długim torze

• 1974 – Scheeßel – 1. miejsce – 30 punktów → wyniki
• 1975 – Radgona – 1. miejsce – 27 punktów → wyniki
• 1976 – Mariańskie Łaźnie – 3. miejsce – 21 punktów → wyniki
• 1978 – Mühldorf – 1. miejsce – 26 punktów → wyniki
• 1980 – Scheeßel – 2. miejsce – 18 punktów → wyniki
• 1982 – Esbjerg – 3. miejsce – 21 punktów → wyniki
• 1984 – Herxheim – 2. miejsce – 19 punktów → wyniki

Indywidualne Mistrzostwa RFN

• pięciokrotny mistrz: 1979, 1981, 1983, 1984 i 1985

Zobacz też

• Müller

Bibliografia

• Wiesław Dobruszek: Żużlowe ABC, tom I, Leszno 2004, s. 126.
• SPEEDWAY HISTORY INFO – HISTORIA ŻUŻLA | Egon Müller
• Egon Müller | Grasstrack GB (ang.)