Ehretiaceae
 Ehretia rigida | |
| Systematyka[1][2] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Podkrólestwo | |
| Nadgromada | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Nadklasa | |
| Klasa | |
| Nadrząd | |
| Rząd | |
| Rodzina | Ehretiaceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Ehretiaceae Mart. Nov. Gen. Sp. Pl. 2: 136, 138. Jan-Jun 1827[3] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
Ehretia P. Browne (1756)[3] | |
.jpg)
Ehretiaceae – rodzina wyróżniana w niektórych systemach klasyfikacyjnych roślin okrytonasiennych w rzędzie ogórecznikowców Boraginales, czasem też w randze podrodziny w szeroko ujmowanej rodzinie ogórecznikowatych Boraginaceae. Obejmuje 7 rodzajów ze 160 gatunkami, z czego najwięcej, bo po ok. 50 należy do rodzajów Ehretia i Bourreria. Rośliny te występują głównie w strefie międzyzwrotnikowej na obu kontynentach amerykańskich, w Afryce Subsaharyjskiej wraz z Madagaskarem, w Azji południowo-wschodniej od Indii po Japonię, w Australii i wyspach Oceanii[2]. Niektóre gatunki wchodzą w skład drzewostanu lasów równikowych[4].
Morfologia
- Pokrój
- Byliny, ale najczęściej krzewy i drzewa o często włóknistej korze[2].
- Kwiaty
- Zebrane w wierzchotkowate kwiatostany. Kwiaty 5-krotne (rzadko 4-krotne). Korona kwiatu kołowa[2]. Zalążnia nie jest powcinana, co najwyżej słabo pomarszczona[4]. Szyjka słupka raz rozgałęziona[2].
- Owoce
- Mięsiste pestkowce osadzone w trwałym kielichu[2].
Systematyka
- Pozycja systematyczna według systemu APG IV z 2016
Jedna z podrodzin (jako Ehretioideae) w jedynej rodzinie wyróżnionej w rzędzie ogórecznikowców Boraginales – w ogórecznikowatych Boraginaceae. We wcześniejszym systemie APG III z 2009 także podrodzina w szeroko ujmowanej rodzinie ogórecznikowatych, o nieznanej wówczas jeszcze pozycji w systemie (incertae sedis)[5][6].
- Pozycja systematyczna według APweb
Jedna z 9 rodzin w rzędzie ogórecznikowców (Boraginales), siostrzana dla rodziny Cordiaceae[2].
| ogórecznikowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Wykaz rodzajów[7]
- Bourreria P. Browne
- Cortesia Cavanilles
- Ehretia P. Browne
- Halgania Gaudichaud
- Lepidocordia Ducke
- Rochefortia Swartz
- Tiquilia Persoon
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-04] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-04] (ang.).
- ↑ a b James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – E. University of Maryland. [dostęp 2018-12-29].
- ↑ a b Wielka Encyklopedia Przyrody. Rośliny kwiatowe 2. Warszawa: Muza SA, 1998, s. 215. ISBN 83-7079-779-2.
- ↑ Cole TCH.. Angiosperm Phylogeny Group (APG) in jeopardy – Where have the flowers gone?. „PeerJ PrePrints 3:e1517”, 2015.
- ↑ Angiosperm Phylogeny Group (2009). An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG III. Botanical Journal of the Linnean Society 161: 105-121.
- ↑ List of Genera in EHRETIACEAE, [w:] Vascular plant families and genera [online], Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2018-12-29] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Dinesh Valke from Thane, India, Licencja: CC BY-SA 2.0
Boraginaceae (forget-me-not family) » Carmona retusa
kar-MON-uh -- derivation not known re-TOO-suh -- rounded and notched tip
commonly known as: Philippine tea, Fukien tea • Hindi: pala • Kannada: bute • Tamil: kattu-vellilai, kodikarai, குருவிஞ்சி kuruvinci • Telugu: బావనబూరె bavanaburei, బూరె bure
Origin: southeast Asia to southern China
... inflorescences mostly solitary and axillary ... shiny leaves in clusters of 3-5, blade obovate or oblanceolate ... coarsely 3-5 toothed towards apex, apex acute to obtuse or rounded ... upper surface becoming scabrid.
References: Philippine Herbal Medicine Site • Wikipedia • PIER species infoAutor: JMK, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flowers of a Puzzle bush growing beside Fountains Rd in Groenkloof Nature Reserve, Pretoria