Eimeria

Eimeria
Ilustracja
Oocysty Eimeria maxima
Systematyka
Domenaeukarionty
SupergrupaChromalveolata
Królestwoprotisty
PodkrólestwoBiciliata
TypMyzozoa
PodtypApicomplexa
GromadaCoccidea
RządEucoccidiorida
PodrządEimeriorina
RodzinaEimeriidae
RodzajEimeria
Nazwa systematyczna
Eimeria Schneider, 1875

Eimeria (z łac. eimeria – ziarenko) – rodzaj pasożytów bytujących w nabłonku jelit z gromady kokcydiów należącej do sporowców (według współczesnych ustaleń taksonomicznych – do supergrupy Chromalveolata). Są to jednokomórkowe pierwotniaki, pasożyty komórek krwi lub nabłonka przewodu pokarmowego kręgowców o mniej lub bardziej owalnym kształcie. Wywołują choroby pasożytnicze zwane kokcydiozami.

Biologia pasożyta

Cykl rozwojowy Eimerii przebiega w trzech fazach:

  • schizogonii – (przebiega w organizmie żywiciela) jest to rozmnażanie bezpłciowe. Sporulowane oocysty w przewodzie pokarmowym, dokładniej rzecz biorąc ścianka oocysty ulega nadtrawieniu. Efektem tego jest uwolnienie z oocysty poprzez mikropyle sporozoitów do światła jelita i dalej do komórek nabłonka jelit. Tam w wyniku wzrostu i podziału następuje przekształacenie w schizonty, które zawierają liczne merozoity. Tak powstałe merozoity wnikają do komórek nabłonka kosmków jelitowych, gdzie odbywa się następna schizogonia lub pasożyty mogą rozpocząć następną fazę – gamogonię.
  • gamogonii – (przebiega w organizmie żywiciela) jest to rozmnażanie płciowe. Merozoity po wniknięciu w komórki przekształcają się w osobniki płciowe mikrogamety i makrogamety. Mikrogamety rozrywają komórki i wędrują do makrogamet. Następuje połączenie. Powstaje zygota, która otacza się grubą otoczką. Powstaje oocysta. Oocysty po rozerwaniu komórek wydostają się do światła przewodu pokarmowego i zostają wraz z kałem wydalone do środowiska zewnętrznego.
  • sporogonii – przebiega w środowisku zewnętrznym. Następuje dwukrotny podział jądra i cytoplazmy oocysty. Tworzą się w niej 4 sporocysty. W każdej sporocyście dochodzi do podziału i powstają dwa sporozoity.

U poszczególnych gatunków może różnić się ilość schizogonii, liczba tworzonych merozoitów.

Niektóre gatunki

  • Eimeria abdildaevi[1] Dzerzhinskii, 1982 – występuje u koszatki leśnej (Dryomys nitedula)[2]
  • Eimeria abidzhanovi[1] Davronov 1973 – występuje u myszoskoka wielkiego (Rhombomys opimus)[2]
  • Eimeria acervulina
  • Eimeria adenoides
  • Eimeria ahsata
  • Eimeria anseris
  • Eimeria arloingi
  • Eimeria auburnensis
  • Eimeria bovis
  • Eimeria brunetti
  • Eimeria canis
  • Eimeria danailovi
  • Eimeria deblinecki
  • Eimeria dispersa
  • Eimeria elipsoidalis
  • Eimeria faurei
  • Eimeria gallopavonis
  • Eimeria intricata
  • Eimeria irresidra
  • Eimeria kotlani
  • Eimeria leuckarti
  • Eimeria magna
  • Eimeria maxima
  • Eimeria meleagridis
  • Eimeria meleagrimitis
  • Eimeria mitis
  • Eimeria mivati
  • Eimeria necatrix
  • Eimeria ninakohlyakimovae
  • Eimeria nocens
  • Eimeria parva
  • Eimeria perfingens
  • Eimeria performans
  • Eimeria polita
  • Eimeria praecox
  • Eimeria salvelini
  • Eimeria scabra
  • Eimeria spinosa
  • Eimeria stiedai
  • Eimeria tenella
  • Eimeria truncata
  • Eimeria truttae
  • Eimeria zurnii

Przypisy

  1. a b Alphabetical list of the Eimeriidae of the world. University of New Mexico. [dostęp 2012-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-07)].
  2. a b Coccidia (Eimeria and Isospora) of Miscellenous Rodent Families. Department of Biology, University of New Mexico. [dostęp 2012-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-28)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Emaxima oocysts usda.jpg
Seven species of Eimeria are known to infect chickens: E. acervulina, E. brunetti, E. maxima, E. mitis, E. necatrix, E. praecox, and E. tenella. Eimeria oocysts vary in size, with E. maxima being the largest (about 20 x 30 microns) and E. mitis the smallest (about 14 x 16 microns). The oocysts are discernable only by use of a compound microscope.