Einsatzkommando zur besonderen Verwendung
| |||
| Historia | |||
| Państwo |  III Rzesza | ||
| Sformowanie | czerwiec 1941 | ||
| Rozformowanie | sierpień 1941 | ||
| Komendanci | |||
| Pierwszy | Eberhard Schöngarth | ||
| Konflikty zbrojne | |||
| II wojna światowa | |||
| Organizacja | |||
| Dyslokacja | Dystrykt Galicja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | paramilitarny | ||
| Formacja | Einsatzgruppen | ||
| Rodzaj wojsk | szwadron śmierci | ||
Einsatzkommando zur besonderen Verwendung (Einsatzkommando Galizien) – niemiecka jednostka policyjna specjalnego przeznaczenia utworzona w 1941 przed atakiem Niemiec na ZSRR, w celu „oczyszczenia terenu ze szczególnie niebezpiecznych osób”[1].
Eufemizm nazwy oznaczał eksterminację części polskiej elity intelektualnej (uczonych, pedagogów, działaczy kultury), działaczy komunistycznych oraz Żydów.
Einsatzkommando liczyło ok. 230 osób. Dowódcą oddziału był Brigadeführer dr Karl Eberhard Schöngarth. Oddział kwaterował we Lwowie przy ulicy Pełczyńskiej (w gmachu Gestapo), jednak działał nie tylko w dystrykcie galicyjskim Generalnego Gubernatorstwa, ale i na terenie Wołynia (Komisariat Rzeszy Ukraina). Dzielił się na dwie komendantury:
- Gebiet 213 – obejmującą Kowel, Równe, Łuck
- Gebiet 444 – obejmującą Lwów, Rawę Ruską-Przemyśl, Drohobycz, a później również Tarnopol
W oddziale działali między innymi SS-Hauptsturmführer Hans Krüger, SS-Untersturmführer Walter Kutschmann, SS-Sturmbannführer Kurt Stawizki, SS-Hauptscharführer Felix Landau.
Oddział odpowiedzialny jest za mord profesorów lwowskich, wymordowanie personelu dydaktycznego Liceum Krzemienieckiego, oraz wiele masowych zbrodni na Żydach (około 4000 ofiar).
W sierpniu 1941 Einsatzkommando Galizien zakończyło swoją działalność, kierowników operacyjnych odwołano do Krakowa i w ciągu października nastąpiło przekształcenie tej jednostki na regularne urzędy komendanta Sicherheitspolizei dystryktu Galicja.
Przypisy
- ↑ Rozkaz nr 6 Abt. – II Gen St d H. nr 1299/39 g Kds; stwierdził, że „zadaniem Einsatzkommando policji bezpieczeństwa jest zwalczanie wszystkich wrogich wobec Rzeszy i Niemców elementów w kraju wroga na zapleczu frontu”.
Bibliografia
- Zygmunt Albert: Kaźń profesorów lwowskich – lipiec 1941 / studia oraz relacje i dokumenty zebrane i oprac. przez Zygmunta Alberta Wrocław 1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, ISBN 83-229-0351-0 wersja elektroniczna
- Ryszard Torzecki: Polacy i Ukraińcy. Sprawa ukraińska w czasie II wojny światowej na terenie II Rzeczypospolitej, Warszawa 1993, Wyd. PWN, ISBN 83-01-11126-7.
Media użyte na tej stronie
.svg)
The Imperial Eagle or Emblem of the German Empire (German Reich, used 1935–1945), which features an eagle looking over its right shoulder, that is, looking to the left from the viewer's point of view. It is similar to the Parteiadler or Emblem of the Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP; known in English as the National Socialist German Workers' Party, or simply the Nazi Party), but the eagle of the latter is looking over its left shoulder, that is, looking to the right from the viewer's point of view.
The Imperial Eagle or Emblem of the German Empire (German Reich, used 1935–1945), which features an eagle looking over its right shoulder, that is, looking to the left from the viewer's point of view. It is similar to the Parteiadler or Emblem of the Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP; known in English as the National Socialist German Workers' Party, or simply the Nazi Party), but the eagle of the latter is looking over its left shoulder, that is, looking to the right from the viewer's point of view.
.svg)