Eitoku Kanō
 | |
| Data urodzenia | 16 kwietnia 1543 |
|---|---|
| Data śmierci | 12 października 1590 |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | japońska |
Eitoku Kanō (jap. 狩野永徳 Kanō Eitoku; ur. 16 kwietnia 1543, zm. 12 października 1590[1]) – japoński malarz okresu Azuchi-Momoyama, reprezentant szkoły Kanō.
Wnuk Motonobu Kanō, twórcy szkoły Kanō[1][2]. Malarstwa uczył go ojciec, Shōei[3]. Pracował na zlecenie Nobunagi Ody i Hideyoshiego Toyotomi[3]. Tworzył głównie malowidła zdobiące parawany i fusuma[1], wykonał m.in. dekoracje dla zamku Azuchi i pałacu Jurakudai[3]. Wiele jego prac nie zachowało się – zostały zniszczone w trakcie wojen burzliwego okresu Azuchi-Momoyama wraz z zamkami, które zdobiły[2].
Rozwinął kanony artystyczne szkoły Kanō, tworząc nasycone kolorystyką monumentalne malowidła. Charakterystyczne dla jego twórczości jest złote tło obrazów. Malował tematy zaczerpnięte z natury – zwierzęta, kwiaty, drzewa, skały[1]. Dzieła Kanō zdobią m.in. świątynie Tenkyū-in, Nanzen-ji[1] i Daitoku-ji[3] w Kioto.
Przypisy
- ↑ a b c d e Kanō Eitoku, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2016-05-29] (ang.).
- ↑ a b Fred S. Kleiner: Gardner’s Art through the Ages: Non-Western Perspectives. Wyd. 13. Boston: Wadsworth, 2010, s. 108-109. ISBN 978-0-495-57367-8.
- ↑ a b c d Louis Frédéric: Japan Encyclopedia. Cambridge: Belknap Press, 2000, s. 173. ISBN 0-674-01753-6.