Ejragoła

Ejragoła

Ariogala

Centrum miasta
Herb
Państwo	Litwa
Okręg	kowieński
Burmistrz	Albertas Valiušis
Powierzchnia	4,82 km²
Populacja (2005) • liczba ludności • gęstość	3 627 752 os./km²
Nr kierunkowy	428
Kod pocztowy	LT-60263
Położenie na mapie Litwy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Ejragoła
55°16′N 23°28′E/55,266667 23,466667
Strona internetowa
Portal Litwa, Łotwa i Estonia

Ejragoła (lit. Ariogala, żmudz. Ariuogala) – miasto na Litwie, położone nad brzegiem rzeki Dubissy w okręgu kowieńskim, 31 km od Rosieni.

Historia

Herb miasta z 1792 r.

W XIII-XIV w. był tu drewniany, silnie umocniony gród. Mieszkał w nim książę Butywid i tu urodził się jego syn, późniejszy Wielki Książę Litewski Witenes (1262–1315). Rezydował tu także Giedymin. Zamek bezskutecznie atakowali Krzyżacy, ale w czasie wyprawy w 1382 zdołali go zdobyć i zniszczyć (ślady wałów i fos).

Ejragoła była stolicą jednego z traktów^[a] Księstwa Żmudzkiego. W 1640 roku król Władysław IV Waza nadał miejscowości przywilej targowy i organizowania jarmarku. Należała do dóbr stołowych Wielkich Książąt Litewskich, które w XVIII w. dzierżawili Białłozorowie. W XIX w. właścicielami byli Millerowie, a później Morkowie. W 1792 roku król Stanisław August Poniatowski nadał miejscowości prawa miejskie i herb. Utracona w 1795 po III rozbiorze Polski.

Demografia

Zabytki

• Dwór(lit.) z 1640 w dobrach stołowych Jagiellonów, następnie przebudowany. W latach 1940–1951 mieściła się w nim szkoła średnia. Po przebudowie w 1963 szpital gruźliczy otoczony parkiem. Obecnie w ruinie.
• Kościół św. Michała Archanioła(lit.) zbudowany w miejscu drewnianego, latach 1926-1939 i konsekrowany przez biskupa Józefa Skwireckiego
• cmentarz katolicki nad rzeką.

• 

  Kościół św. Michała Archanioła

• 

  Kaplica cmentarna

Uwagi

Linki zewnętrzne

• Ejragoła, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 318 .
• Ejragoła, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 469 .