Ekkehard II
| ||
Ekkehard i Uta. Gotyckie figury z ok. 1240 w katedrze w Naumburgu | ||
margrabia Łużyc | ||
Okres | od 1034 do 24 stycznia 1046 | |
Poprzednik | Dytryk I | |
Następca | Dedo I | |
margrabia Miśni | ||
Okres | od 1038 do 24 stycznia 1046 | |
Poprzednik | Herman I | |
Następca | Wilhelm z Orlamünde | |
Dane biograficzne | ||
Data urodzenia | ok. 985 | |
Data śmierci | 24 stycznia 1046 | |
Ojciec | Ekkehard I | |
Żona | Uta von Ballenstedt | |
Dzieci | brak |
Ekkehard II (ur. ok. 985, zm. 24 stycznia 1046) – margrabia Miśni od 1038 do śmierci, zastąpił w tej funkcji swojego starszego brata Hermana I. Wcześniej, od roku 1034, pełnił urząd margrabiego Łużyc. Syn Ekkeharda I. Ożeniony z Utą von Ballenstedt, był bezdzietny. Był ostatnim przedstawicielem rodu Ekkehardynów. Zmarł podczas epidemii, która objęła znaczny obszar Saksonii.
Ekkehard był zaangażowany politycznie w walkę przeciwko schrystianizowanym państwom słowiańskim, Polsce i Czechom, wspierając Konrada II i Henryka III. Walczył z księciem Brzetysławem I z dynastii Przemyślidów, który wraz z Piotrem Orseolo najechał na Bawarię. Ekkehard brał udział w dwóch kampaniach Henryka III przeciwko księciu czeskiemu; druga z nich w 1041 okazała się skuteczna.
Ze względu na to, że linia Ekkehardynów wymierała, margrabia zapisał swój majątek i tytuł Henrykowi, który po śmierci Ekkeharda nadał tytuł margrabiego Miśni Wilhelmowi, księciu Orlamünde. W polityce wewnętrznej był bliskim doradcą cesarza Henryka III. Umacniając wschodnie rubieże Cesarstwa, założył Naumburg (Saale). Wraz z bratem Hermanem wznieśli zamek i kolegiatę (późniejszą katedrę), a ponadto popierali dążenie cesarza do utworzenia w Naumburgu biskupstwa, które przeniesiono z Zeitz.
Ekkehard II został przedstawiony jako jedna z cyklu figur dobrodziejów Naumburg (Saale), zdobiących zachodni chór tamtejszej katedry. Wraz z żoną Utą zajmuje naczelne miejsce w świątyni, na wysokości ołtarza. Ukazany został jako osoba w sile wieku, nieco otyła, lecz energiczna; przedstawienie sugeruje zdecydowany, a nawet despotyczny charakter Ekkeharda. Anonimowy rzeźbiarz znany jako Mistrz Naumburski zobrazował ówczesny autorytet margrabiego i jego rolę w walce przeciwko wschodnim sąsiadom. Książę trzyma tarczę lekko z boku, ostentacyjnie pokazując owinięty pasem tkaniny miecz na znak, iż jest nie tylko rycerzem, lecz także ma władzę ustanawiania i wykonywania prawa. Dzieło zostało wykonane około 1240.
Bibliografia
- Heinrich Theodor Flathe: Ekkehard II. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). T. 5. Leipzig: 1877, s. 790. (niem.)
- Henry Melvill Gwatkin, James Pounder Whitney: The Cambridge Medieval History: Volume III. Cambridge: 1926. (ang.)
- Rolf Toman (red.): Gotyk. Architektura, rzeźba, malarstwo. Köln: 1998.
Linki zewnętrzne
- Deutsche Nationalbibliothek: Literatura o Ekkehardzie II (niem.). [dostęp 2010-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Josep Renalias, Licencja: CC BY-SA 3.0
Estàtues fundadors de Naumburg