Ekopark Wschodni
| ||
 (c) I, Remik82, CC-BY-SA-3.0 Teren zalewowy ekoparku w 2007 roku | ||
| użytek ekologiczny | ||
| Państwo |  Polska | |
|---|---|---|
| Województwo |  zachodniopomorskie | |
| Położenie | Kołobrzeg | |
| Mezoregion | Wybrzeże Słowińskie | |
| Data utworzenia | 1996 | |
| Akt prawny | Uchwała Nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r.[1] | |
| Powierzchnia | 385,86 ha | |
Położenie na mapie Kołobrzegu  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | ||
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  | ||
 54°11′33″N 15°38′20″E/54,192500 15,638889 | ||
Ekopark Wschodni – użytek ekologiczny zlokalizowany w Kołobrzegu, w granicach Trzebiatowsko-Kołobrzeskiego Pasa Nadmorskiego.
Charakterystyka
Powołany został przez miasto Kołobrzeg w 1996 roku[2]. Zajmuje powierzchnię 385,86 ha[1] (m.in. Bagicz, Podczele). Obiekt cenny ze względu na walory krajobrazowe, geomorfologiczne, faunistyczne i florystyczne. Zasadniczym elementem użytku była niecka słonawych torfowisk „Solne Bagno”. Obszar znajduje się w wykazie ostoi ptaków europejskiej sieci obszarów chronionych.
24 marca 2010 roku w Ekoparku nastąpiła katastrofa ekologiczna. Olbrzymi napór wody zgromadzonej w Ekoparku po wiosennych roztopach spowodował przerwanie wału z wydm na wysokości kładki rowerowej. Woda stworzyła wyrwę o szerokości około 55-60 metrów oraz zniszczyła drewniany most, który był częścią ścieżki rowerowej[3].
Granice
Granice Ekoparku Wschodniego stanowią:
- od wschodu: granica gminy miejskiej Kołobrzeg oraz zachodnia granica osiedla mieszkaniowego Podczele,
- od południa: szosa i tor kolejowy Kołobrzeg – Koszalin, z wyłączeniem zespołu sanatoryjno-wczasowego w Podczelu, gruntów ornych między szosą Kołobrzeg – Koszalin a torem kolejowym Kołobrzeg – Koszalin i wschodnią granicą złoża borowiny,
- od zachodu: granica torfowiska Solne Bagno, złoża borowiny leczniczej,
- od północy: plaża Morza Bałtyckiego.
Przyroda
Odnotowano tu występowanie wielu gatunków ptaków. Występują m.in. perkoz rdzawoszyi (5-6 par w 2005[4]), bąk, kormoran, brodziec czy czapla. W latach 1985, 1990 i 1994 gniazdowały tu pojedyncze pary błotniaka zbożowego[5]. Do spotykanych tu gatunków flory należą: grążel żółty, grzybienie białe, rosiczka okrągłolistna i aster solny[6]. W ekoparku swoje gniazda budują występujące licznie na kołobrzeskiej plaży łabędzie nieme. Żyją tu tysiące żab[6]. W 2015 odkryto tu stanowisko chrząszcza Laccobius minutus[7].
Przypisy
- ↑ a b Użytek ekologiczny Ekopark Wschodni. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-20].
- ↑ Uchwała nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r. (ze zmianami zawartymi w Uchwale Nr LDC/564/98 z dnia 8 czerwca 1998 r.)
- ↑ Zagłada Ekoparku (pol.). [dostęp 2018-04-07].
- ↑ Łukasz Ławicki, Zbigniew Kajzer, Michał Jasiński, Gniazdowanie perkoza rdzawoszyjego Podiceps grisegena i zausznika P. nigricollis na Pomorzu Zachodnim.
- ↑ Łukasz Ławicki i inni, Występowanie błotniaka zbożowego Circus cyaneus na Pomorzu Zachodnim w latach 1990–2007.
- ↑ a b Robert Śmigielski, Kołobrzeg miasto – uzdrowisko ; przewodnik, Kołobrzeg: Offset, 2002, ISBN 83-913863-4-1, OCLC 935961112.
- ↑ Czesław Greń, Marek Przewoźny, Marek Miłkowski, Nowe stanowiska gatunków z rodzaju Laccobius Erichson, 1837 (Coleoptera: Hydrophilidae) w Polsce, s. 6.
Linki zewnętrzne
- Ekopark Wschodnina portalu polska-org.pl
Media użyte na tej stronie
Shiny green button/marker widget.
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief location map of West Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.65 N
- S: 52.58 N
- W: 13.95 E
- E: 17.10 E
Autor:
Mapa powiatu kołobrzeskiego, Polska
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: ODbL
OpenStreetMap location map of Kołobrzeg, Poland
- top = 54.2036
- bottom = 54.1387
- left = 15.5089
- right = 15.6888