Ekstremalna Droga Krzyżowa

Uczestnicy EDK w 2019 roku w czasie przemarszu przez las

Ekstremalna Droga Krzyżowa (EDK) – wydarzenie religijne zainicjowane przez ks. Jacka Stryczka, przygotowane przez niego wraz z duszpasterstwem „Męska Strona Rzeczywistości”.

Idea

Ideą Ekstremalnej Drogi Krzyżowej jest przeniesienie nabożeństwa drogi krzyżowej poza budynek kościoła, przekształcenie jej w pieszą, nocną wędrówkę (trasy mają po około 40 kilometrów) oraz głębokie przeżycie i doświadczenie własnej słabości. Ideą przyświecającą EDK jest schemat „wyzwanie, droga, zmaganie, spotkanie”[1].

Ekstremalna Droga Krzyżowa nie jest zorganizowaną pielgrzymką, lecz indywidualną praktyką religijną. Sztab EDK dostarczają jedynie rozważań na stacje drogi krzyżowej i propozycję tras, ale samo ich pokonanie i decyzja o ostatecznym kształcie trasy należy do uczestników. Uczestnicy pokonują trasy w grupach nie większych niż 10 osób.

Zgodnie z zaleceniami pomysłodawców[2], trasa Ekstremalnej Drogi Krzyżowej powinna:

  • mieć co najmniej 20 km (zalecane jest ok. 44 km),
  • wymagać od uczestnika co najmniej 8 godzin marszu,
  • biec poza głównymi drogami i poza terenami zaludnionymi,
  • być pokonywana w nocy,
  • być pokonywana w milczeniu.

Od 2010 roku, każda z edycji Ekstremalnej Drogi Krzyżowej ma swoją myśl przewodnią[3]. W kolejnych latach były to:

  • 2010: Zło dobrem zwyciężaj
  • 2011: Męska Strona Rzeczywistości
  • 2012: Ideały i poświęcenie
  • 2013: Misja
  • 2014: Miarą człowieka jest największe wyzwanie, jakiego się podjął i wygrał
  • 2015: Męska Strona Rzeczywistości
  • 2016: Chrześcijański lider
  • 2017: Droga przełomu
  • 2018: Droga Pięknego Życia
  • 2019: Kościół XXI wieku
  • 2020: Droga Przebaczenia – Od zranienia do uzdrowienia
  • 2021: Rewolucja pięknych ludzi
  • 2022: Droga Pojednania

Historia

Pierwsza Ekstremalna Droga Krzyżowa odbyła się w 2009 roku na trasie z Krakowa do Kalwarii Zebrzydowskiej[4][5]. Na tej samej trasie odbyła się w latach 2010 i 2011.

W roku 2012 po raz pierwszy zorganizowano Ekstremalną Drogę Krzyżową poza Krakowem – odbyła się także w Gliwicach oraz w Blackburn w Wielkiej Brytanii[6][7]. W Krakowie liczba chętnych była na tyle duża, że organizatorzy przygotowali dwie dodatkowe trasy, z czego jedna była trasą samotną – przeznaczoną do pokonania indywidualnego.

W roku 2013 EDK została zorganizowana na siedmiu trasach z Krakowa do Kalwarii Zebrzydowskiej, a także w Alwerni, Częstochowie, na Śląsku Cieszyńskim, Tarnowie, Warszawie, Wrocławiu, Zawoi, Jarosławiu, Gliwicach i Oświęcimiu, a poza granicami Polski w Blackburn i Nottingham[7] oraz na Spitsbergenie[8][9][10].

W roku 2014 EDK odbyła się w 29 rejonach: Kraków, Tarnów, Alwernia, Jarosław, Mosina k. Poznania, Radymno, Częstochowa, Tomaszów Lubelski, Zawoja, Warszawa Mokotów, Warszawa Ursus, Wrocław, Oświęcim, Gliwice, Radom, Tymowa, Kolbuszowa, Piotrków Trybunalski, Gogolin, Kasinka Mała, Nowy Sącz, Bielsko-Biała, Łódź, Rzeszów, Lachowice oraz Nottingam-Derby, Blackburn i Zurych[11]. Na Ekstremalną Drogę Krzyżową wyszło około 6000 osób (2000 w samym Krakowie), a łączna długość tras wynosiła ponad 2000 kilometrów.

W roku 2017 EDK odbyła się w 11 państwach (poza Polską: Austria, Czechy, Hiszpania, Irlandia, Niemcy, Norwegia, Rumunia, Stany Zjednoczone, Szwajcaria, oraz Wielka Brytania), 252 rejonach, na 457 trasach. Na Ekstremalną Drogę Krzyżową wyszło ponad 52 tysiące pielgrzymów.

W 2018 roku wyznaczono ponad 600 tras, z czego najdłuższa, otaczająca Wrocław, miała 144 kilometry. Według wstępnych danych w EDK 2018 wzięło udział około 100 tysięcy osób[12]. Specjalnego błogosławieństwa uczestnikom udzielił papież Franciszek[13].

W 2019 roku uczestnicy Ekstremalnej Drogi Krzyżowej mogli wybrać jedną z 986 tras. W tym roku w EDK wzięło udział ponad 95 tys. osób[14].

W 2020 roku z powodu pandemii Covid-19 Ekstremalna Droga Krzyżowa w tradycyjnym terminie wielkopostnym została odwołana[15]. W niektórych miastach EDK odbyła się tego roku jesienią. W roku 2021 Ekstremalna Droga Krzyżowa odbyła się w normalnym terminie, w rekordowej liczbie 501 rejonów i 1090 tras[16].

Przypisy

  1. ↑ Idea - Ekstremalna Droga Krzyżowa, edk.org.pl [dostęp 2017-11-17].
  2. ↑ Standardy - Ekstremalna Droga Krzyżowa, edk.org.pl [dostęp 2017-11-17].
  3. ↑ Rozważania - Ekstremalna Droga Krzyżowa, edk.org.pl [dostęp 2022-04-05].
  4. ↑ Ekstremalna Droga Krzyżowa. Opiekun. Dwutygodnik diecezji kaliskiej, 13.03.2013. [dostęp 2017-11-17].
  5. ↑ Parafia Św. Józefa. jozef.diecezja.pl. [dostęp 2017-11-17].
  6. ↑ Dziś startuje Ekstremalna Droga Krzyżowa. Deon.pl. [dostęp 2017-11-17].
  7. ↑ a b Ekstremalna Droga Krzyżowa z Nottingham do Derby. katoliknawyspie.eu, 18.03.2013. [dostęp 2018-02-25].
  8. ↑ Jan Kaczmarczyk: Ekstremalna Droga Krzyżowa przy -24 st. C. info.wiara.pl, 13.03.2013. [dostęp 2017-12-02].
  9. ↑ Ekstremalna Droga Krzyżowa. Dlastudenta.pl, 13.03.2013. [dostęp 2015-08-20].
  10. ↑ Dagmara Bożek-Andryszczak: EDK w Hornsundzie. Dom pod Biegunem. [dostęp 2015-08-20].
  11. ↑ Edycja 2014. edk.org.pl. [dostęp 2021-03-28].
  12. ↑ Sto tysięcy pątników w Ekstremalnej Drodze Krzyżowej. „Nogi bolą, ale było pięknie”. TVP Info, 24.03.2018. [dostęp 2018-03-24].
  13. ↑ Papież udzielił błogosławieństwa uczestnikom Ekstremalnej Drogi Krzyżowej. Deon.pl. [dostęp 2018-03-24].
  14. ↑ Iwanecka M., Ekstremalna Droga Krzyżowa i jej związki z turystyką ekstremalną, Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki, Katowice (maszynopis), 2019, za: Iwanecka M., Majorek M., Ekstremalny wymiar Ekstremalnej Drogi Krzyżowej w świetle badań wysiłku uczestników, „Studia Ekonomiczne”, 392, 2020, s. 113-124.
  15. ↑ ks. Zbigniew Gełdon: Komunikat rzecznika EDK. edk.org.pl. [dostęp 2021-03-28].
  16. ↑ EDK 2021: „Idealna na czas pandemii”. Rekordowa liczba tras i regionów. Aleteia, 24.03.2021. [dostęp 2021-03-28].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

EDK 2019.jpg
Autor: Lelek 2v, Licencja: CC BY-SA 4.0
Uczestnicy EDK w lesie pod Niegowicią