Elżbieta Łukacijewska

Elżbieta Łukacijewska
Data i miejsce urodzenia	25 listopada 1966 Jasło
Zawód, zajęcie	polityk
Alma Mater	Politechnika Rzeszowska
Stanowisko	posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji (2001–2009), posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji (od 2009)
Partia	Platforma Obywatelska
Odznaczenia

Odtwórz plik multimedialny

Elżbieta Łukacijewska (wersja polska) / (wersja angielska)

Elżbieta Katarzyna Łukacijewska z domu Perłowska^[1] (ur. 25 listopada 1966 w Jaśle) – polska polityk, w latach 2001–2009 posłanka na Sejm IV, V i VI kadencji, deputowana do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji.

Życiorys

W 2004 ukończyła studia na Wydziale Zarządzania i Marketingu Politechniki Rzeszowskiej. Od 1985 pracowała jako księgowa w zakładzie Alima-Gerber S.A. w Rzeszowie. W latach 1993–1998 zatrudniona jako główna księgowa w Zespole Szkół w Cisnej. Od 1998 do 2001 sprawowała urząd wójta gminy Cisna, była także wiceprzewodniczącą konwentu wójtów gmin bieszczadzkich. Jest współzałożycielką Stowarzyszenia na Rzecz Lepszej Szkoły w Cisnej.

W 2001 przystąpiła do nowo powstałej Platformy Obywatelskiej. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku otrzymała 5447 głosów, uzyskując mandat posła na Sejm. Od początku kadencji zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa oraz w Komisji Spraw Zagranicznych, w 2003 zrezygnowała z prac w drugiej z nich, przechodząc do Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Była również wiceprzewodniczącą Komisji ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn. W marcu 2003 wybrano ją na przewodniczącą Podkomisji stałej do spraw monitorowania pozyskiwania i wykorzystania środków z funduszy z Unii Europejskiej. Należała do zgromadzenia parlamentarnego polsko-ukraińskiego. W wyborach parlamentarnych w 2005 z wynikiem 14 166 głosów w okręgu krośnieńskim uzyskała reelekcję. Zasiadała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, a także w Komisji Łączności z Polakami za Granicą. W przedterminowych wyborach z 2007 po raz trzeci uzyskała mandat poselski, otrzymując 25 011 głosów. Pracowała w Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącej, a także w Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Zdrowia. W latach 2004–2010 była przewodniczącą regionu podkarpackiego Platformy Obywatelskiej, następnie została wiceprzewodniczącą.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 została eurodeputowaną, kandydując z drugiego miejsca listy Platformy Obywatelskiej RP w okręgu rzeszowskim i otrzymując 60 011 głosów^[2]. W PE VII kadencji została członkinią frakcji Europejskiej Partii Ludowej, a także Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności. W honorowym komitecie poparcia jej kandydatury przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2014 znaleźli się m.in. Wojciech Blecharczyk, Tadeusz Ferenc, Piotr Przytocki, Norbert Mastalerz^[3]. W wyniku głosowania z 25 maja tego samego roku uzyskała europarlamentarną reelekcję^[4]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 uzyskała z ostatniego miejsca na liście Koalicji Europejskiej reelekcję, zdobywając 40 737 głosów^[5].

Odznaczenia i wyróżnienia

Została odznaczona Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” (2012)^[6], nagrodzona Nagrodą św. Michała Patrona gminy Strzyżów^[7], medalem „Zasłużony Tarnobrzeżanin”^[8] oraz wyróżniona dyplomem uznania przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Ukrainy za wkład w umacnianie relacji polsko-ukraińskich^[9].

Życie prywatne

Córka Emila i Genowefy^[1]. Jest zamężna, ma dwie córki^[10].

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-12-15].
• Strona sejmowa posła VI kadencji Sejmu. [dostęp 2017-12-15].

Linki zewnętrzne

• Elżbieta Łukacijewska – strona prywatna. [dostęp 2017-12-15].