Elżbieta świdnicka
| ||
| księżna opolska | ||
| Okres | od 1324/1326 do 8 lub 9 lutego 1348 | |
| Jako żona | Bolesława II | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Piastowie świdnicko-ziębiccy | |
| Data urodzenia | 1309/1315 | |
| Data śmierci | 8 lub 9 lutego 1348 | |
| Ojciec | Bernard świdnicki | |
| Matka | Kunegunda Łokietkówna | |
| Mąż | Bolesław II opolski | |
| Dzieci | (Władysław Opolczyk, Bolko III, Henryk, Kunegunda, Agnieszka, Elżbieta, Anna | |
Elżbieta świdnicka (ur. między 1309/1315, zm. 8 lub 9 lutego 1348) – druga według starszeństwa córka księcia świdnickiego Bernarda Statecznego i Kunegundy, córki króla Polski Władysława I Łokietka.
Poślubiła Bolesława II, syna księcia opolskiego Bolesława I. Małżeństwo zostało zawarte w latach 1324/1326, na krótko przed śmiercią jej ojca. Urodziła księciu opolskiemu siedmioro dzieci, trzech synów i cztery córki. Została pochowana w klasztorze Franciszkanów w Opolu. Prawdopodobnie po jej śmierci w latach 1348/1356 jej mąż poślubił Małgorzatę, której pochodzenie nie jest bliżej znane. Z drugiego małżeństwa miał jedną córkę Agnieszkę.
Bibliografia
- Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, wyd. 2, cz. II, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2007, s. 320-322.