Elżbieta Głąbówna
| Data i miejsce urodzenia | 16 kwietnia 1944 Kraków |
|---|---|
| Instrumenty | fortepian |
| Gatunki | muzyka poważna |
| Zawód | pianistka |
Elżbieta Głąbówna (ur. 16 kwietnia 1944 w Krakowie) – polska pianistka; laureatka VI nagrody na VII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1965). Starsza siostra skrzypaczki Teresy Głąbówny.
Życiorys
Na fortepianie zaczęła grać w wieku sześciu lat. Edukację muzyczną odbyła w Krakowie – najpierw w Państwowym Liceum Muzycznym im. Fryderyka Chopina (obecnie Państwowa Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II st. im. F. Chopina), a następnie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (1962–1967). Jej nauczycielami byli Halina Ekier i Jan Ekier[1]. W 1965 wzięła udział w VII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, gdzie dotarła do finału i została laureatką VI nagrody[2]. Zyskała też uznanie krytyków muzycznych, m.in. Tadeusza Kaczyńskiego[3]. W 1967 zdobyła VI nagrodę na Międzynarodowym Konkursie im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud w Paryżu[4].
W trakcie swojej kariery występowała m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju[5]. W 1968 przeniosła się wraz z mężem do Szwecji, a od 1990 mieszka w Nicei[6].
Aktualnie zajmuje się głównie pracą pedagogiczną[6].
Repertuar i dyskografia
Nagrała kilka płyt z muzyką m.in. Fryderyka Chopina, Claude'a Debussy'ego, Johannesa Brahmsa i Kazimierza Serockiego[6]. Dokonywała też nagrań dla Polskiego Radia i telewizji[5].
Przypisy
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 267.
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 88.
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 268–269.
- ↑ Lauréats, www.long-thibaud-crespin.org [dostęp 2020-05-27] (fr.).
- ↑ a b Stanisław Dybowski: Elżbieta Głąbówna (pol.). chopin.nifc.pl. [dostęp 2016-05-09].
- ↑ a b c Dybowski 2005 ↓, s. 270.
Bibliografia
- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 267–270. ISBN 83-910515-1-X.
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.