Elżbieta Gabriela Bawarska

Elżbieta Gabriela Bawarska

Królowa Belgów
Okres	od 17 grudnia 1909 do 17 lutego 1934
Jako żona	Alberta I
Poprzedniczka	Maria Henrietta Austriaczka
Następczyni	Astrid Szwedzka
Dane biograficzne
Dynastia	Wittelsbachowie
Data i miejsce urodzenia	25 lipca 1876 Possenhofen
Data i miejsce śmierci	23 listopada 1965 Bruksela
Miejsce spoczynku	na cmentarzu Laeken
Ojciec	Karol Teodor Wittelsbach
Matka	Maria Józefa Portugalska
Mąż	Albert I Koburg
Dzieci	Leopold Karol Maria Józefa
Odznaczenia

Elżbieta Gabriela Waleria Maria Wittelsbach (ur. 25 lipca 1876 w Possenhofen, zm. 23 listopada 1965 w Brukseli) – księżniczka Bawarii i królowa Belgów jako żona króla Alberta I. Matka króla Leopolda III.

Życiorys

Córka Karola Teodora (Karl-Theodor), księcia Bawarii (wnuka króla Maksymiliana I Józefa) i jego żony – Marii Józefy, infantki portugalskiej. Urodziła się w Possenhofen w Bawarii. Była bratanicą cesarzowej Austrii, po której odziedziczyła swoje imię – Elżbiety Bawarskiej.

Elżbieta po raz pierwszy spotkała swojego przyszłego męża w Paryżu podczas ceremonii pogrzebowej swej ciotki, księżnej Zofii Charlotty. W czasie pogrzebu nie mogła oderwać oczu od Alberta. Zaręczyny odbyły się 30 maja 1900. Po powrocie Elżbiety do Bawarii narzeczeni wymieniali płomienne listy.

2 października 1900 poślubiła Alberta, księcia Brabancji, następcę tronu Belgii. W 1909 jej mąż został królem, a ona została królową Belgów. Podczas I wojny światowej Elżbieta często odwiedzała linię frontu i finansowała szpitale polowe.

Po I wojnie światowej królowa, nadal bardzo elegancka w krótkich strojach, modnych w latach dwudziestych, kontynuowała swe działania – rozpoczęte w czasie wojny – mające na celu niesienie pomocy najbardziej potrzebującym. Uwielbiała muzykę, wychowywała dzieci w miłości do sztuki.

W 1934 król Albert zginął podczas wspinaczki górskiej, w belgijskiej części Ardenów, niedaleko miasta Namur.

Elżbieta wspierała sztukę i była znana ze swoich znajomości ze znanymi naukowcami, takimi jak np. Albert Einstein. Podczas niemieckiej okupacji Belgii, w latach 1940–1944, królowa używała swoich niemieckich znajomości i wpływów do ratowania setek Żydów od deportacji przez nazistów^[1]. Po wojnie została nagrodzona tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” przez rząd izraelski. Podczas lat 50, królowa podróżowała do Rosji, Chin i Polski – przez to zyskała miano „Czerwonej królowej”.

Królowa Elżbieta zmarła w Brukseli w wieku 89 lat. Została pochowana w krypcie królewskiej, na cmentarzu Laeken.

Dzieci Elżbiety i Alberta

• Leopold Filip Karol Albert Meinrad Hubert Maria Miguel (1901-1983), książę Brabancji, książę Belgii, późniejszy czwarty król Belgów
• Karol Teodor Henryk Antoni Meinrad (1903-1983), hrabia Flandrii, książę Belgii, regent Belgii
• Maria Józefa Charlotta Zofia Amelia Henrietta Gabriela (1906-2001), księżniczka Belgii, w 1930 poślubiła księcia Piemontu, przyszłego króla Włoch – Humberta II

Odznaczenia i wyróżnienia

• Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia)
• Order Teresy (Bawaria)^[2]
• Order św. Elżbiety (Bawaria)^[2]
• Order Luizy (Prusy)^[2]
• Order Królowej Marii Luizy (Hiszpania, 1910)^[2]
• Order Krzyża Gwiaździstego (Austro-Węgry)^[2]
• Order Elżbiety (Austro-Węgry)^[2]
• Odznaka Honorowa dla Kobiet Orderu Orańskiego (Holandia)^[2]
• Order Orła Białego (Polska, 1925)^[3]
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie (Polska, 1922)^[4]
• Złota róża (Watykan, 1926)

Przypisy

Bibliografia

• FemBio – Elisabeth von Belgien (niem.) [dostęp 2013-01-10]