Elżbieta Lęcznarowicz

Elżbieta Janina Lęcznarowicz (ur. 20 maja 1947 w Wałbrzychu) – polska pedagog, działaczka społeczna i samorządowa, w latach 2006–2011 zastępca prezydenta Krakowa.

Życiorys

Ukończyła geografię na Akademii Pedagogicznej w Krakowie, a także studia podyplomowe m.in. z zakresu zarządzania oświatą[1].

Była przewodniczącą zarządu głównego koncesjonowanej przez władze PRL Ligi Kobiet Polskich[2]. Jako przedstawicielka tej organizacji w 1989 znalazła się na liście krajowej w wyborach do Sejmu PRL, nie uzyskując mandatu poselskiego[3].

Pracowała zawodowo jako pedagog oraz urzędniczka kuratorium oświaty i wychowania. Pełniła funkcje dyrektora różnych placówek oświatowych, m.in. od 1994 do 2003 kierowała Zespołem Szkół Ekonomicznych nr 1 w Krakowie. W latach 2003–2006 była małopolskim kuratorem oświaty, po czym powołana została na stanowisko zastępcy prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego ds. edukacji i spraw społecznych[1]. Urzędowanie zakończyła w 2011, przechodząc na emeryturę. Bez powodzenia kandydowała do rady Krakowa z listy komitetu Jacka Majchrowskiego w 2006, 2010 i 2014 oraz do sejmiku małopolskiego z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego w 2018. Rok później z ramienia tej partii wystartowała do Sejmu w okręgu krakowskim[4].

Odznaczenia

Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005)[5], Złotym Krzyżem Zasługi (1995) i Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2000)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c Elżbieta Lęcznarowicz. krakow.pl. [dostęp 2019-04-19].
  2. ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 12 maja 1989 r.. Archiwa Przełomu. [dostęp 2019-04-19].
  3. ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 1989 r. o wynikach głosowania i wynikach wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 4 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 149)
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-09-23].
  5. ↑ M.P. z 2005 r. nr 73, poz. 987