Elżbieta Tudor (królewna)

Elżbieta Tudor
królewna angielska
Dynastia

Tudorowie

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1492
Richmond

Data i miejsce śmierci

7 października lub 14 listopada 1495
Pałac Eltham

Ojciec

Henryk VII Tudor

Matka

Elżbieta York

Elżbieta Tudor (ur. 2 lipca 1492 w Richmond, zm. 7 października lub 14 listopada 1495 w Eltham) – królewna angielska z dynastii Tudorów, druga córka i czwarte dziecko Henryka VII i Elżbiety jorskiej.

Życiorys

Narodziny

Na początku czerwca 1492 r. królowa Elżbieta przeniosła się do pałacu Sheen[1], gdzie w odosobnieniu miała odbyć swój czwarty poród. Ze względu na zaawansowaną ciążę królowa nie mogła wziąć udziału w pogrzebie matki, która zmarła 8 czerwca, ale na jej pamiątkę urodzona 2 lipca królewna otrzymała imię Elżbieta[2].

Królewna Elżbieta wychowywała się razem z młodszymi dziećmi królewskimi, ponieważ w rachunkach dworskich wydatki na służących opiekujących się Henrykiem, Małgorzatą i Elżbietą są zgrupowane razem. Znane jest nazwisko mamki królewny Elżbiety. Była nią Cecily Burbage, która otrzymywała za swoją pracę wynagrodzenie w kwocie 10 funtów rocznie[3].

Śmierć

Królewna Elżbieta zmarła jesienią 1495 r. Prawdopodobną przyczyną jej śmierci była atrofia[4]

Data śmierci dziewczynki nie jest pewna, ponieważ we współczesnej kronice odnotowano dzień jej zgonu jako 7 października[5], natomiast według XVI-wiecznego przekazu Johna Stowa, poświadczającego napis na nagrobku królewny, był to 14 listopada[6][7]. Podawana niekiedy w literaturze błędna data 14 września 1495 r.[8][9] nie jest poświadczona w żadnym źródle XV- lub XVI-wiecznym.

Była to pierwsza śmierć dziecka królewskiej pary. W źródłach odnotowano wielki żal rodziców po zgonie dziewczynki. Na jej pogrzeb wydano bardzo wysoką kwotę 318 funtów[10].

Pochówek

Królewna Elżbieta została pochowana w Opactwie Westminsterskim, w kaplicy Edwarda Wyznawcy. Na jej nagrobku w formie ołtarza, wykonanym z czarnego i szarego marmuru, umieszczono dwie inskrypcje w języku łacińskim. Za wykonanie figury królewny z pozłacanej miedzi londyński złotnik John Shaw otrzymał 1 tys. marek[11]. Posąg i tablice epitafijne zostały skradzione przed rokiem 1723[9].

Przypisy

  1. David Starkey, Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem, tł. Rudolf Szymański, Warszawa 2009, s. 54. Nazwa pałacu została później zmieniona na Richmond.
  2. David Starkey, Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem, Warszawa 2009, s. 54. Takie samo imię nosiła matka królewny, zatem Elżbieta została nazwana jednocześnie tak samo, jak babka macierzysta i jak matka.
  3. David Starkey, Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem, Warszawa 2009, s. 54
  4. Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England from the Norman Conquest, t. IV, London 1852, s. 506-507.
  5. Zapiska kronikarska w manuskrypcie ze zbiorów Cottona (MS. Vitellius, A. XVI. fol. 156) [w:] Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England from the Norman Conquest, t. IV, London 1852, s. 507.
  6. John Stow, A Survey of London, oprac. C. L. Kingsford, t. II, Oxford 1971, s. 109. Publikacja Stowa została wydana po raz pierwszy w 1598 r.
  7. Tekst inskrypcji w angielskim tłumaczeniu [w:] Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England from the Norman Conquest, t. IV, London 1852, s. 506-507.
  8. David Henry, An historical description of Westminster Abbey: its monuments and curiosities, London 1827, s. 53
  9. a b John Dart, Westmonasterium Or the History and Antiquities of the Abbey Church of St. Peters Westminster, t. II, London 1723, s. 28.
  10. David Starkey, Cnotliwy książę. Zanim Henryk VIII został królem, Warszawa 2009, s. 58, 60.
  11. Mary Anne Everett Green, Lives of the Princesses of England from the Norman Conquest, t. IV, London 1852, s. 506.