Elżbieta Urbańczyk

Elżbieta Urbańczyk

Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1971 Nowy Dwór Mazowiecki
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Mistrzostwa świata złoto Meksyk 1994 (K-2 500 m) srebro Duisburg 1995 (K-2 500 m) srebro Dartmouth 1997 (K-2 200 m) srebro Poznań 2001 (K-2 500 m) brąz Meksyk 1994 (K-2 200 m) brąz Dartmouth 1997 (K-2 1000 m) brąz Sewilla 2002 (K-1 200 m) Mistrzostwa Europy złoto Płowdiw 1997 (K-2 200 m) złoto Płowdiw 1997 (K-2 1000 m) srebro Mediolan 2001 (K-1 200 m) brąz Zagrzeb 1999 (K-1 500 m) brąz Zagrzeb 1999 (K-1 1000 m) brąz Poznań 2000 (K-1 200 m) brąz Poznań 2000 (K-1 500 m) brąz Szeged 2002 (K-1 500 m)

Elżbieta Maria Urbańczyk-Baumann (ur. 26 kwietnia 1971 w Nowym Dworze Mazowieckim) – polska kajakarka, mistrzyni świata (1994) w konkurencji K-2 500 m. Wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy. Wielokrotna mistrzyni Polski.

Zawodniczka Świtu Nowy Dwór Mazowiecki (1983-1989) i KS Posnania (od 1990), wychowanka trenera Olgierda Światowiaka. Czterokrotna olimpijka (1988, 1992, 1996, 2000). W Plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca 1994 zajęła 4. miejsce, a w 1997 wygrała Plebiscyt na najlepszego sportowca Wielkopolski (wspólnie z Izabelą Dylewską).

Była żoną kajakarza Pawła Baumanna.

Kariera sportowa

Mistrzostwa świata

W 1994 została mistrzynią świata w konkurencji K-2 500 m (z Barbarą Hajcel), Trzykrotnie zdobywała wicemistrzostwo świata: 1995 – w konkurencji K-2 500 m (z Izabelą Dylewską-Światowiak), 1997 – w konkurencji K-2 200 m (z Izabelą Dylewską-Światowiak), 2001 – w konkurencji K-1 200 m. Również trzykrotnie zdobywała brązowy medal mistrzostw świata: 1994 – w konkurencji K-2 200 m (z Barbarą Hajcel), 1997 – w konkurencji K-2 1000 m (z Izabelą Dylewską), 2002 – w konkurencji K-1 200 m.

Mistrzostwa Europy

Była dwukrotnie mistrzynią Europy (1997 w konkurencjach K-2 200 m i K-2 1000 m – z Izabelą Dylewską-Światowiak). Ponadto zdobyła jeden srebrny medal mistrzostw Europy (2001 w konkurencji K-1 200 m) i pięć medali brązowych (1999 w konkurencjach K-1 500 m i K-1 1000 m, 2000 w konkurencjach K-1 200 m i K-1 500 m, 2002 w konkurencji K-1 500 m

Igrzyska Dobrej Woli

W 1994 zdobyła dwa medale Igrzysk Dobrej Woli: srebro (K-2 500 m z Barbarą Hajcel) i brąz (K-1 500 m).

Igrzyska Olimpijskie

W igrzyskach Olimpijskich zajmowała miejsca: 8 w 1988 w konkurencji K-4 500 m (z Bożeną Ksiązek, Jolantą Łukaszewicz i Katarzyną Weiss), 6 w 1992 w konkurencji K-2 500 m (z Izabelą Dylewską), 7 w 1996 w konkurencji K-2 500 m (z Izabelą Dylewską), 5 w 2000 w konkurencji K-1 500 m.

Mistrzostwa Polski

Była mistrzynią Polski w konkurencjach:

• K-1 200 m – 1999, 2001, 2002
• K-2 200 m – 1994 (z Barbarą Hajcel), 2002 (z Anetą Pastuszką)
• K-4 200 m – 1994 (z Barbarą Hajcel, Karoliną Słotą i Agatą Piszcz), 1995, 1996 (w obu przypadkach z Izabelą Dylewską, Kingą Gregorowicz i Agatą Piszcz), 1997 (z Izabelą Dylewską, Karoliną Słotą i Agnieszką Roszak, 2002 (z Iwoną Pyżalską, Anetą Pastuszką i Anetą Białkowską)
• K-1 500 m – 1997, 2001, 2002
• K-2 500 m – 1989 (z Beatą Brzezińską), 1992 (z Izabelą Dylewską), 1993, 1994 (w obu przypadkach z Barbarą Hajcel), 1995, 1996, 1997 (we wszystkich przypadkach z Izabelą Dylewską), 1998 (z Iwoną Pyżalską)
• K-4 500 m – 1988 (z Bożeną Ksiązek, Jolantą Łukaszewicz i Katarzyną Weiss), 1989 (z Izabelą Dylewską, Jolantą Kizińczak i Beatą Brzezińską), 1992 (z Izabelą Dylewską, Iwoną Pyżalską i Agatą Piszcz), 1993 (z Izabelą Dylewską, Barbarą Hajcel i Karoliną Słotą), 1994 (z Barbarą Hajcel, Karoliną Słotą i Agatą Piszcz), 1995 (z Izabelą Dylewską, Karoliną Słotą i Agatą Piszcz), 1996 (z Izabelą Dylewską, Agnieszką Roszak i Agatą Piszcz), 2001 (z Małgorzatą Chojnacką, Iwoną Pyżalską i Anetą Białkowską)
• K-1 1000 m – 1999, 2000, 2001, 2002, 2003
• K-2 1000 m – 1997 (z Izabelą Dylewską), 1998, 1999 (w obu przypadkach z Iwoną Pyżalską)
• K-1 5000 m – 1992, 1994, 1997
• K-2 5000 m – 1989 (z Beatą Brzezińską), 1993 (z Barbarą Hajcel), 1995 (z Anetą Michalak, 1997 (z Izabelą Dylewską)

Doping

W 1990 została po zawodach w Sewilli zdyskwalifikowana na dwa lata za stosowanie dopingu^[1] i nie wystartowała na mistrzostwach świata w Poznaniu.

Przypisy

Bibliografia

• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010 wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., str. 266, ISBN 978-83-86320-01-1
• Bogdan Chruścicki 80 lat w kajakach, wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d. i m.w., ISBN 978-83-86320-74-5