Elżbieta Witek

Elżbieta Witek

Pełne imię i nazwisko	Elżbieta Barbara Witek
Imię i nazwisko po urodzeniu	Elżbieta Zbanuch
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1957 Jawor
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
Okres	od 9 sierpnia 2019
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Marek Kuchciński
Minister spraw wewnętrznych i administracji
Okres	od 4 czerwca 2019 do 9 sierpnia 2019
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Joachim Brudziński
Następca	Mariusz Kamiński
Szef Gabinetu Politycznego Prezesa Rady Ministrów
Okres	od 16 listopada 2015 do 18 grudnia 2017
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Marcin Kierwiński
Następca	Marek Suski
Minister-członek Rady Ministrów
Okres	od 16 listopada 2015 do 18 grudnia 2017
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Rzecznik prasowy Rządu RP
Okres	od 16 listopada 2015 do 8 stycznia 2016
Przynależność polityczna	Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Cezary Tomczyk
Następca	Rafał Bochenek
Odznaczenia

Elżbieta Witek składająca wpis do księgi kondolencyjnej po śmierci Kornela Morawieckiego, marszałka seniora Sejmu VIII kadencji (2019)

Elżbieta Barbara Witek z domu Zbanuch (ur. 17 grudnia 1957 w Jaworze) – polska polityk i nauczycielka, z wykształcenia historyk. Od 2019 marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej VIII i IX kadencji.

Posłanka na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji (od 2005). W latach 2015–2016 rzecznik prasowy rządu, w latach 2015–2017 minister-członek Rady Ministrów i szef gabinetu politycznego premiera w rządach Beaty Szydło oraz Mateusza Morawieckiego, w 2019 minister spraw wewnętrznych i administracji w pierwszym rządzie Mateusza Morawieckiego.

Życiorys

Wykształcenie i działalność zawodowa

W 1980 ukończyła studia magisterskie na kierunku historia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, a w 1996 studia podyplomowe w zakresie wiedzy o Unii Europejskiej w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego.

Od 1980 do 2006 pracowała w Jaworze jako nauczycielka; od 1991 pełniła funkcję dyrektora w Szkole Podstawowej nr 2 w Jaworze, a później w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Jaworze. Przez cztery lata była ławnikiem w sądzie pracy^[1]. W latach 2004–2008 pełniła funkcję wiceprezesa jaworskiego Klubu Sportowego „Olimpia”^[2].

Działalność polityczna

W 1980 została członkiem „Solidarności”. W 1982 za działalność opozycyjną została tymczasowo aresztowana na trzy miesiące. Na początku lat 90. należała do Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna^[3]. Od 2002 do 2005 zasiadała w jaworskiej radzie miejskiej^[4], w 2002 bezskutecznie kandydowała na urząd burmistrza^[5].

Z listy Prawa i Sprawiedliwości w wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydowała do Sejmu, a w wyborach w 2005 została wybrana do Sejmu V kadencji w okręgu legnickim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 9666 głosów. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, dostała 9381 głosów^[6].

W listopadzie 2011 została wybrana przez radę polityczną PiS w skład komitetu politycznego swojego ugrupowania^[7]. W lipcu 2015 objęła funkcję rzecznika prasowego PiS^[8]. W wyborach w tym samym roku została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 22 168 głosów^[9].

16 listopada 2015 powołana na ministra bez teki w rządzie Beaty Szydło^[10]. Objęła także funkcje szefa gabinetu politycznego premiera oraz rzecznika prasowego Rady Ministrów^[11]. Funkcję rzecznika sprawowała do 8 stycznia 2016, zastąpił ją Rafał Bochenek^[12]. 11 grudnia 2017 objęła stanowisko ministra bez teki w nowo utworzonym rządzie Mateusza Morawieckiego^[13]. 18 grudnia 2017 została odwołana ze składu Rady Ministrów^[14].

4 czerwca 2019 powróciła do rządu Mateusza Morawieckiego, została tego dnia powołana na urząd ministra spraw wewnętrznych i administracji^[15]. W tym samym miesiącu prezydent powołał ją w skład Rady Dialogu Społecznego^[16]. 9 sierpnia została odwołana ze składu Rady Ministrów^[17] w związku z wysunięciem jej kandydatury na urząd marszałka Sejmu^[18][19]. Tego samego dnia została wybrana na to stanowisko, otrzymując 245 głosów^[20].

Elżbieta Witek oraz spiker Izby Reprezentantów Nancy Pelosi (2020)

W październikowych wyborach parlamentarnych uzyskała poselską reelekcję, zdobywając 46 171 głosów^[21]. 12 listopada 2019 na pierwszym posiedzeniu Sejmu IX kadencji została wybrana na marszałka Sejmu, otrzymując 314 głosów^[22].

11 sierpnia 2021 jako Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Elżbieta Witek zarządziła głosowanie nad reasumpcją głosowania o odroczenie posiedzenia, podczas którego procedowany był wniosek grupy posłów PiS, zakładający budzące społeczne kontrowersje zmiany w ustawie o radiofonii i telewizji (przeciw projektowi nowelizacji ustawy wystąpiło kilkadziesiąt tysięcy osób, a protesty przeciwników nowelizacji były masowe)^[23]. Wniosek o odroczenie posiedzenia podczas pierwszego głosowania poparli wyłącznie posłowie i posłanki macierzystego klubu parlamentarnego Witek oraz dwóch posłów niezależnych (Prawo i Sprawiedliwość owe głosowanie przegrało)^[24]. Decyzja Elżbiety Witek była szeroko komentowana przez polskie media^[25][26], została negatywnie oceniona przez część środowiska dziennikarskiego^[27], a część prawników uznała, że nie było podstaw do reasumpcji głosowania^[28][29].

Życie prywatne

Córka piekarza Floriana i krawcowej Eleonory. W 1980 zawarła związek małżeński ze Stanisławem Witkiem. Mają dwie córki: wuefistkę Martę (ur. 1988) i przedszkolankę Gabrielę (ur. 1991)^[30].

Odznaczenie

• 2013: Krzyż Wolności i Solidarności^[31].
• 2022: Order Księcia Jarosława Mądrego (Ukraina)^[32]

Wyniki wyborcze

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2001		Prawo i Sprawiedliwość	Sejm IV kadencji	nr 1	1244 (0,38%)[33][34]
2002		KWW „Prawo i Samorządność”	Burmistrz Miasta Jawora	–	1660 (18,67%)[5]
			Rada Miejska w Jaworze	nr 3	217 (10,82%)[35]
2005		Prawo i Sprawiedliwość	Sejm V kadencji	nr 1	7476 (10,65%)[36]
2007		Prawo i Sprawiedliwość	Sejm VI kadencji	nr 1	9666 (8,24%)[37]
2011		Prawo i Sprawiedliwość	Sejm VII kadencji	nr 1	9381 (2,73%)[6]
2015		Prawo i Sprawiedliwość	Sejm VIII kadencji	nr 1	22 168 (6,21%)[9]
2019		Prawo i Sprawiedliwość	Sejm IX kadencji	nr 1	46 171 (10,68%)[21]

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła VII kadencji. [dostęp 2015-06-04].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2012, s. 462.

Linki zewnętrzne

• Elżbieta Witek – strona prywatna. [dostęp 2020-05-07].