Elżbieta pomorska

Elżbieta pomorska

Elżbieta Pomorzanka – gotyckie popiersie w katedrze Św. Wita w Pradze
(c) Odejea, CC BY-SA 3.0
królowa Rzymian, Czech, cesarzowa rzymska
Jako żona	Karola IV Luksemburskiego
Dane biograficzne
Dynastia	Gryfici
Data urodzenia	zap. 1346, najp. 1347
Data i miejsce śmierci	14 lub 15 lutego 1393 Hradec Králové
Miejsce spoczynku	w katedrze św. Wita w Pradze
Ojciec	Bogusław V
Matka	Elżbieta Kazimierzówna
Mąż	Karol IV Luksemburski
Dzieci	Anna, Zygmunt, Jan, Karol, Małgorzata, Henryk

Pieczęć niemieckich cesarzy i królów

Elżbieta pomorska (ur. zap. 1346, najp. 1347, zm. 14 lub 15 lutego 1393 w Hradcu Králové^[1]) – córka Bogusława V, księcia wołogosko-rugijskiego i słupskiego oraz Elżbiety Kazimierzówny. Wnuczka Kazimierza III Wielkiego, króla Polski.

Rodzina

Jako przypuszczalne miejsce narodzin Elżbiety bywa wskazywane Darłowo^[2].

21 maja 1363, w Krakowie poślubiła króla Czech i cesarza Karola IV Luksemburskiego, syna króla Czech Jana I Ślepego i Elżbiety Przemyślidki, córki króla Czech i Polski Wacława II^[3]. Karol i Elżbieta mieli czterech synów i dwie córki, tj.:

• Annę (ur. 11 lipca 1366, zm. 7 czerwca 1394), żonę Ryszarda II Plantageneta, króla angielskiego,
• Zygmunta (ur. 14 lutego lub 15 lutego 1368, zm. 9 grudnia 1437), cesarza rzymskiego, króla węgierskiego, czeskiego oraz margrabiego brandenburskiego,
• Jana (ur. 22 czerwca 1370, zm. 1 marca 1396), księcia zgorzeleckiego i margrabiego nowomarchijskiego,
• Karola (ur. 13 marca 1372, zm. 24 lipca 1373),
• Małgorzatę (ur. 29 września 1373, zm. 1410), żonę Jana III Hohenzollerna, burgrabiego norymberskiego,
• Henryka (ur. 1377, zm. 1378)^[4].

Małżeństwo to służyło rozbiciu antyluksemburskiego sojuszu księcia Austrii Rudolfa IV oraz królów Węgier i Polski, Ludwika i Kazimierza Wielkiego i pozyskania tego ostatniego do antybrandenburskiej polityki. 18 czerwca 1363 została koronowana w Pradze na królową Czech, a 1 listopada 1368 w Rzymie Urban V koronował ją na cesarzową^[3].

Genealogia

Ostatnie lata życia

Po śmierci Karola w 1378 tron czeski odziedziczył pasierb Elżbiety, Wacław IV. Elżbieta nie wtrącała się do spraw państwa, poświęcając się opiece na swoimi synami, zwłaszcza nad Zygmuntem, którego wspierała w jego staraniach o tron węgierski.

Przeżyła męża o 15 lat. Zmarła 15 lutego 1393 i została pochowana w katedrze św. Wita w Pradze^[5].

Przypisy

Bibliografia

Źródła online

• Cawley Ch, Bohemia. Table of contents. Karl 1346-1378, Wenzel IV 1363-1419, Zikmund 1410-1437, Albrecht 1437-1442 (ang.), [w:] Mediewal Lands. A prosopography of medieval European noble and royal families (ang.), [dostęp 2012-03-16].

Opracowania

• EdwardE. Rymar EdwardE., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin: Książnica Pomorska im. Stanisława Staszica, 2005, ISBN 83-87879-50-9, OCLC 69296056 .