Elżbieta z Schönau

Elżbieta z Schönau (OSB)
Elisabeth von Schönau
dziewica
Ilustracja
Ołtarz św. Elżbiety oraz relikwiarz z jej czaszką w kościele klasztornym św. Floriana w Schönau
Data śmierci8 czerwca 1164 lub 1165
Czczony przezKościół katolicki
Wspomnienie18 czerwca

Elżbieta z Schönau, także Elżbieta z Hesji (ur. ok. 1129 w okolicach Bonn, zm. 18 czerwca 1164[1][2] lub 1165[3]) – dziewica i zakonnica, mistyczka, święta Kościoła katolickiego.

Życiorys

Elżbieta urodziła się w rodzinie szlacheckiej. W wieku 12 lat została oddana przez rodziców na wychowanie do klasztoru benedyktynek w Schönau nad Renem (Kloster Schönau) (Strüth w Hesji). W 1147 złożyła śluby zakonne. Dziesięć lat później mianowano ją mistrzynią nowicjatu, a następnie przełożoną żeńskiej części klasztoru.

Od 1152 Elżbieta zaczęła przeżywać – zwłaszcza podczas oficjum godzin kanonicznych i mszy św. – mistyczne wizje, ekstazy i objawienia. Zostały one spisane przez jej brata Eg(k)berta, opata klasztoru, w dwóch zbiorach: Liber viarum Dei i Visiones. Wizje dotyczyły tajemnicy życia, męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa oraz wniebowzięcia Maryi, a także męczeństwa świętej Urszuli, co przyczyniło się do rozszerzenia kultu tej świętej. Dzięki swym objawieniom sama Elżbieta stała się znana nie tylko lokalnie, ale także w innych częściach Niemiec, we Francji i Anglii. Umożliwiło to jej zyskanie uznania i znaczenia na tyle, by wzywać do pokuty i reformy w Kościele[4].

Pewien wpływ na doznania Elżbiety mogły mieć poważne choroby, także lęk i depresja, na które przez kilkanaście lat cierpiała, będące następstwem surowej ascezy. Nawet benedyktynka i mistyczka Hildegarda z Bingen napominała Elżbietę w swoich listach do rozwagi w ascezie i umartwianiu się[5].

Kult

Elżbieta zmarła w wieku 35 lat. Początkowo otaczał ją kult lokalny, a w 1584 papież Grzegorz XIII wpisał ją do Martyrologium Rzymskiego[6].

W okresie 1420–1430 jej kości zostały złożone w specjalnej kaplicy. Jej relikwie zostały zniszczone przez wojska szwedzkie podczas wojny trzydziestoletniej, które w latach 1631–1635 atakowały klasztor Schönau i splądrowały go. Zachowała się tylko czaszka obecnie przechowywana w relikwiarzu po prawej stronie ołtarza kościoła św. Floriana. Sama kaplica spłonęła w wielkim pożarze klasztoru w 1723 i nie została odbudowana.

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 18 czerwca.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Święta Elżbieta z Schönau, dziewica, zakonnica (pol.). brewiarz.pl. [dostęp 2020-06-18].
  2. ↑ Kurt Köster: Elisabeth von Schönau (niem.). Deutsche Biographie. [dostęp 2020-06-18].
  3. ↑ Michał Gryczyński: Św. Elżbieta z Hesji (pol.). opoka.org.pl, 2002-06-12. [dostęp 2020-06-18].
  4. ↑ Elisabeth of Schönau, On the Feminine Aspect of Jesus, w: The Writings of Medieval Women: An Anthology, trans., Marcelle Thiebaux (New York & London: Garland Publishing, Inc., 1994), s. 352
  5. ↑ Mershman, Francis (1909). St. Elisabeth of Schönau. w: Herbermann, Charles. Catholic Encyclopedia 5. Robert Appleton Company
  6. ↑ K. Kuźmak, Elżbieta z Schönau, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 4, Lublin 1983, kol. 913.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Schoenau kirche 004.jpg
Altar der Heiligen Elisabeth von Schönau (mit dem Reliquiar in dem Schädeldecke Elisabeths aufbewahrt wird) in der Klosterkirche Sankt Florin, Kloster Schönau im Taunus