Elastyczność podaży

Elastyczność podaży jest miarą względnej zmiany wielkości podaży wywołanej względną zmianą określonego czynnika wpływającego na podaż. Informuje o wrażliwości wielkości podaży na zmiany czynników, które ją kształtują.

Elastyczność podaży jest dana wzorem:

gdzie:

– elastyczność podaży względem czynnika
– przyrost podaży,
– wielkość podaży,
– przyrost czynnika
– wartość czynnika

Jeśli wówczas mówimy, że podaż jest doskonale elastyczna, tj. każda zmiana wartości czynnika powoduje znaczną zmianę wielkości podaży.

Jeśli wówczas mówimy, że podaż jest elastyczna, tj. niewielka zmiana czynnika kształtującego podaż skutkuje znaczną zmianą wielkości podaży.

Jeśli wówczas mamy do czynienia z elastycznością jednostkową podaży (inne określenia: neutralna, wzorcowa, proporcjonalna), tj. względne zmiany wartości czynnika odpowiadają takim samym względnym zmianom wielkości podaży.

Jeśli należy do przedziału (0,1), wówczas mówimy, że podaż jest nieelastyczna (sztywna), tj. nawet znacząca zmiana wartości czynnika powoduje jedynie niewielkie zmiany wielkości podaży.

Jeżeli wówczas mówimy, że podaż jest doskonale nieelastyczna (doskonale sztywna), tj. zmiany wartości czynnika nie mają wpływu na wielkość podaży.

Czynniki wpływające na elastyczność podaży:

  • warunki technologiczne określające produkcję,
  • możliwości wykorzystania niezatrudnionych czynników,
  • istnienie zapasów produktów,
  • czas niezbędny do produkcji.

Rodzaje elastyczności podaży

Bibliografia

  • Moroz E., Podstawy mikroekonomii, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2005.
  • Samuelson P., Nordhaus W., Ekonomia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
  • Varian H.R., Mikroekonomia, wyd. 4, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013.