Elektroreceptor

Rozmieszczenie elektroreceptorów na głowie rekina (spiracle–tryskawka, 1st gill slit–pierwsza szczelina skrzelowa)

Elektroreceptor – narząd zmysłu stekowców, niektórych gatunków bezszczękowców i ryb, umożliwiający wykrywanie obecności oraz zmian pola elektrycznego wytwarzanego przez organizmy zanurzone w wodzie (pole bioelektryczne) lub powstającego z innych źródeł.

Wyróżniane są elektroreceptory:

• ampułkowe (ampułkowate) nazwane ampułkami Lorenziniego – leżące pod naskórkiem lub głęboko pod skórą, połączone z powierzchnią ciała długim, cewkowatym kanałem,
• guzkowe (guzkowate) – położone w naskórku, niemające połączenia z powierzchnią skóry, występują u ryb wytwarzających słabe napięcie.

Elektroreceptory skórne mrukowatych (Mormyridae) nazywane są mormyromastami.

Elektroreceptory są wykorzystywane do elektrolokacji i elektronawigacji.

Bibliografia

• Ryby : encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
• Zygmunt Grodziński: Anatomia i embriologia ryb. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981.
• Wincenty Kilarski: Zarys anatomii i histologii ryb doskonałokostnych. Olsztyn: Instytut Rybactwa Śródlądowego, 2007. ISBN 978-83-60111-20-8.
• John D. Pettigrew. Electroreception in Monotremes (pdf). „The Journal of Experimental Biology”. 202, s. 1447–1454, 1999 (ang.). 

Zobacz też

• elektrorecepcja
• narządy elektryczne
• ryby elektryczne