Elektrownia jądrowa Shippingport
Elektrownia jądrowa Shippingport (ang. Shippingport Atomic Power Station) w stanie Pensylwania – nieistniejąca już elektrownia jądrowa w Stanach Zjednoczonych. Była pierwszą komercyjną elektrownią jądrową w Ameryce i drugą (po brytyjskiej elektrowni Calder Hall) na świecie[1].
Elektrownię wzniesiono w miejscowości Shippingport nad rzeką Ohio, ok. 50 km na zachód od Pittsburgha w stanie Pensylwania. Jej budowa była finansowana przez amerykański Departament Energii (DOE). Projekt elektrowni powstał w Bettis Laboratory, a kierownictwo techniczne nad nim piastował admirał Hyman Rickover.
Budowę elektrowni rozpoczęto w niecodzienny i spektakularny sposób 6 września 1954 r. W dniu tym ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych D. Eisenhower przy pomocy „czarodziejskiej pałeczki” uruchomił ze studia telewizyjnego w Denver zdalnie sterowaną koparkę, która rozpoczęła pracę na placu budowy. Uruchomienie elektrowni (pierwsza reakcja łańcuchowa) miała miejsce 2 grudnia 1957, dokładnie w 15. rocznicę uruchomienia przez E. Fermiego w Chicago pierwszego reaktora jądrowego na świecie. Oficjalne otwarcie zakładu odbyło się 26 maja 1958.
W elektrowni Shippingport zastosowano pierwszy w zastosowaniach energetycznych reaktor moderowany i chłodzony zwykłą wodą. Był to ciśnieniowy reaktor wodny typu PWR (z ang. Pressurized Water Reactor) serii Mark-I, taki, jaki opracowano do napędu okrętów podwodnych i jaki napędzał słynnego „Nautilusa”. Elektrownia eksploatowała tylko ten jeden reaktor jądrowy o mocy cieplnej wynoszącej 225 MW i o mocy elektrycznej netto 60 MW.
Elektrownia w Shippingport z reaktorem PWR pracowała do 1974 r. Po przerwie i niezbędnej przebudowie w grudniu 1977 r. w zbiorniku starego reaktora ciśnieniowego umieszczono nowy rdzeń reaktora eksperymentalnego reaktora lekkowodnego powielającego typu LWBR (z ang. Light Water Breeder Reactor). Rdzeń ten oprócz paliwa rozszczepialnego, tj. uran U-235, zawierał również materiał paliworodny, którym w tym przypadku był tor Th-232. Przez kolejne pięć lat reaktor ten wyprodukował ok. 10 mln MWh energii elektrycznej.
Reaktory typu LWBR nie przyjęły się w energetyce komercyjnej ze względu na wysokie koszty budowy i eksploatacji. Reaktor w Shippingport został wyłączony 1 października 1982 r. W chwili wyłączenia rdzeń reaktora zawierał 1,3% paliwa więcej, niż w momencie jego uruchomienia. Rozbiórka elektrowni rozpoczęła się we wrześniu 1985 r. i kosztowała 98 milionów dolarów (wycena z 1985 r.). Sam reaktor po demontażu trafił na specjalne składowisko w Hanford w stanie Waszyngton.
W 1976 na terenie przylegającym do elektrowni otwarto elektrownię jądrową Beaver Valley, która działa do dziś.
Przypisy
- ↑ Ponieważ w brytyjskiej elektrowni Calder Hall produkowano także materiały rozszczepialne dla celów militarnych szereg źródeł podaje, że to właśnie elektrownia Shippingport była pierwszą w pełni cywilną i komercyjną elektrownią jądrową na świecie.
Bibliografia
- Jezierski Grzegorz: Gdzie dawny entuzjazm?, w: "Gigawat. Energia" nr 8-9/2005 (68-69), s. 76-80, ISSN 1509-2291.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Photograph of the Shippingport Atomic Power Station in Shippingport, Pennsylvania, the first full-scale nuclear power generating station in the United States which began operating in 1957.
Shippingport Atomic Power Station, On Ohio River, 25 miles Northwest of Pittsburgh, Shippingport, Beaver County, PA 87. REACTOR VESSEL CLEAR OF RAILROAD CAR, OCTOBER 10, 1956 HAER PA,4-SHIP,1-87