Elemka
 | |
| Poprzednie nazwy | Cap Nord, Andromeda, |
|---|---|
| Bandera | |
| Znak wywoławczy | SPLM |
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Dane podstawowe | |
| Materiał | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Data budowy | 1918 |
| Data wycofania ze służby | 1951 |
| Dane techniczne | |
| Wyporność | 2200 t |
| Liczebność załogi | 37 |
| Długość całkowita (L) | 92,8 m |
| Szerokość (B) | 13,5 m |
| Zanurzenie (D) | 5,7 m |
| Pojemność | |
| Ożaglowanie | |
| Typ ożaglowania | |
| Powierzchnia ożaglowania | 2500 m² |
| Liczba masztów | 5 |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik | Scandia x 2 |
| Moc silnika | 600 KM |
| Prędkość maks. | 8 w. |
Elemka – polski żaglowiec z lat 1934–1938 – pięciomasztowy szkuner. Imię jest skrótowcem nazwy armatora – LMK.
Historia
Zbudowany w 1918 roku w Kanadzie jako żaglowiec towarowy pod nazwą „Cap Nord”. Statek był od początku pechowy – zbudowany dla armatora francuskiego nie został wykupiony i do 1922 roku pływał pod brytyjską banderą, pozostając w posiadaniu właścicieli stoczni. Po przejściu pod banderę duńską prawie nie pływał z uwagi na problemy z silnikami. Przez wiele lat stał zacumowany w Kilonii, gdy w sierpniu 1934 roku zakupiła go polska Liga Morska i Kolonialna.
Żaglowiec miał pływać m.in. do portów Afryki Zachodniej w celu propagowania handlu zamorskiego i szukania nowych rynków zbytu, jednocześnie pełniąc rolę jednostki szkolnej. W rejsie z Kilonii do Gdyni uległ awarii i do końca marca 1935 roku przechodził remont w Stoczni Gdańskiej. 8 maja 1935 został oddany do służby i pod dowództwem kpt. T. Szczygielskiego odbył podróż do Aleksandrii i Jafy, przy czym okazał swoją całkowitą nieprzydatność dla założonych celów. Od czerwca 1936 służył jako młodzieżowa baza szkoleniowa, m.in. dla ZHP.
Na żaglowcu pływał malarz marynista Michał Leszczyński[1].
W 1938 został zakupiony przez amerykańskiego armatora komandora S.M. Rissa z zamierzeniem wykonania rejsu dookoła świata pod nową nazwą „Andromeda”. Pomysł ten nie został zrealizowany i statek przebudowano ponownie na żaglowiec handlowy. Wyremontowany statek, załadowany w Królewcu i przygotowany do rejsu po wodach Ameryki Południowej został sprzedany na licytacji 8 lutego 1939 roku. Nowym nabywcą był niemiecki Związek Armatorów Hamburskich i pod nazwą „Kapitan Hilgendorf” stał się stacjonarnym statkiem szkoleniowym dla młodzieży w Hamburgu.
W okresie II wojny światowej statek służył Kriegsmarine jako hulk szkolny i uległ dewastacji. Po 1947 powstał projekt przekształcenia go w pływający hotel, jednak po ucięciu 2 masztów w 1949 dalej eksploatowany był jako lichtuga morska pod nazwą „Cornelia”. Dawny żaglowiec holowany przez holownik „Corsar” woził węgiel pomiędzy niemieckimi portami na Bałtyku. W 1950 „Cornelia” osiadła na mieliźnie na skutek awarii. W roku 1951 ostatecznie rozebrano statek na opał w Lubece, według innych źródeł pływał jako lichtuga do 1953.
Dane
- typ: szkuner pięciomasztowy
- armator: Liga Morska i Kolonialna
- długość:
- całkowita: 83 m (bez bukszprytu)
- kadłuba: 74 m
- wysokość maksymalna: 43 m
- szerokość: 13,5 m
- zanurzenie: 5,7 m
- pojemność:
- nośność: 2200 DWT
- powierzchnia żagli: ok. 2500 m²
- napęd:
- żaglowy
- napęd pomocniczy:
- załoga: 37 osób (w tym 14 praktykantów)
- stocznia: William Lyall Shipbuilding (Kanada)
- rok budowy: 1918
Przypisy
- ↑ Edward Zając, Sanockie biografie, Sanok 2009, s. 82.
Bibliografia
- Jerzy Miciński, Stefan Kolicki: Pod polską banderą. Gdynia: Wydawnictwo Morskie, 1962, s. 143, seria: Biblioteka miesięcznika „Morze”.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Polski z godłem, wersja symboliczna. Oparta na Image:Flag of Poland.svg i Image:Herb Polski.svg. Uwaga: godło użyte w tej grafice nie jest oficjalne. Oficjalna wersja godła nie jest jeszcze dostępna w formacie wektorowym, stąd zamieszczono poniżej dodatkową wersję tej grafiki w formacie PNG, w której użyto poprawnego wizerunku godła.
