Elena Georguievna de Leuchtenberg
| Helena Tyszkiewiczowa | |
 | |
 Herb Leliwa od 1917 | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 stycznia 1892 |
| Data i miejsce śmierci | 6 lutego 1971 |
| Ojciec | Georgij Maksimilianowicz VI książę Leuchtenbergu |
| Matka | |
| Mąż | hrabia Stefan Tyszkiewicz |
| Dzieci | Natalia Tyszkiewicz |
| Odznaczenia | |
 | |
Elena Georguievna de Leuchtenberg (ros. Елена Георгиевна Рома́новская); Helena Georgijewna Romanowa, księżna Leuchtenbergu, (ur. 15 stycznia 1892, zm. 6 lutego 1971) – córka Georgija Maksimilianowicza Romanowa VI księcia Leuchtenbergu i jego drugiej żony, księżniczki Anastazji Czarnogórskiej. Była żoną (od 1917 r.) polskiego arystokraty, hrabiego Stefana Tyszkiewicza, inżyniera wynalazcy i producenta samochodów osobowych.
Życie prywatne i rodzina
Helena Georgijewna urodziła się w Nicei we Francji. Była córką Georgija Maksimilianowicza, szóstego księcia Leuchtenbergu i jego drugiej żony, księżniczki Anastazji Czarnogórskiej. Jej dziadkami ze strony ojca byli Maximilian de Beauharnais, trzeci książę Leuchtenbergu i wielka księżna Maria Nikołajewna Romanowa, a jej dziadkami ze strony matki był król Czarnogóry Mikołaj I i Milena Vukotić.
18 lipca 1917 r. w Jałcie na Krymie Helena poślubiła[1] polskiego hrabiego Stefana Tyszkiewicza[2]. Podczas I wojny światowej Stefan Tyszkiewicz pełnił funkcję adiutanta wielkiego księcia Mikołaja Mikołajewicza Romanowa. Helena była jego pasierbicą, gdyż jej matka wyszła drugi raz za mąż za księcia Mikołaja. Helena i Stefan Tyszkiewiczowie w latach międzywojennych mieszkali w Warszawie i tam urodziło się ich jedyne dziecko, córka Natalia Tyszkiewiczówna (1921–2003)[3], która nigdy nie wyszła za mąż ani nie miała dzieci. W 1939 roku majątek rodziny Tyszkiewiczów w Landwarowie koło Wilna został przez sowieckie władze znacjonalizowany, a Stefan Tyszkiewicz zaciągnął się do armii gen. Andersa. Natomiast Helena Gieorgijewna wyjechała do Włoch i zamieszkała u swojej rodziny (była siostrzenicą królowej Włoch Heleny) i tam pozostała aż do śmierci. Zmarła w Rzymie w 1971 r. i została pochowana na rzymskim cmentarzu Testaccio[4].
Herby używane
Od urodzenia nosiła herby (duże i małe), zatwierdzone dla księżniczek i księżnych Romanowych z Leuchtenbergu. Po ślubie nosiła herb hrabiego Tyszkiewicza Leliwę.
Duży herb księżniczek Romanowych z Luechtenbergu.
Mały herb księżniczek Romanowych z Luechtenbergu.
Herb Tyszkiewiczów - Leliwa.
Przypisy
- ↑ Było to małżeństwo morganatyczne, Helena była księżną, a Stefan hrabią.
- ↑ Person Page, thepeerage.com [dostęp 2020-03-25].
- ↑ https://www.gen-gen.ch/tng/getperson/?ID=1588570
- ↑ Некрополь Генеалогии РУ, web.archive.org, 14 czerwca 2004 [dostęp 2020-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2004-06-14].
Media użyte na tej stronie
Autor: Alexeinikolayevichromanov, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ribbon bar of the Imperial Order of Saint Catherine, Russia
(c) Katepanomegas, CC BY-SA 3.0
The Lesser coat of arms of Their Imperial Highnesses, Their Highnesses and Their Serene Highnesses Princesses Romanovska, the Duchesses of Leuchtenberg (1852 – 1974), issue of Maximilian de Beauharnais, Duke of Leuchtenberg and Maria Nikolaievna of Russia, after the 8th december 1856 decree (n°31720 in the 1906 collection of imperial laws).
(c) Katepanomegas, CC BY-SA 3.0
The Greater coat of arms of Their Imperial Highnesses, Their Highnesses and Their Serene Highnesses Princesses Romanovska, the Duchesses of Leuchtenberg (1852 – 1974), issue of Maximilian de Beauharnais, Duke of Leuchtenberg and Maria Nikolaievna of Russia, after the 8th december 1856 decree (n°31720 in the 1906 collection of imperial laws).
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Leliwa I
Елена Георгиевна Лейхтенбергская (1892—1971)