Eleonora Bergman

Eleonora Bergman
Data i miejsce urodzenia

22 października 1947
Łódź

Dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego im. Emanuela Ringelbluma
Okres

od 2007
do 2011

Poprzednik

Feliks Tych

Następca

Paweł Śpiewak

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Eleonora Bergman (ur. 22 października 1947 w Łodzi[1]) – polska historyczka architektury, w latach 2007–2011 dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie żydowskiej, jako córka Stefana Bergmana (1904–2000) i Aleksandry z domu Kuczkowskiej (1906–2005). Jej siostrą była Zofia Bergman-Zarębska (1934–2013), biolog, docent w Instytucie Biochemii i Biofizyki PAN.

Ukończyła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Po studiach pracowała w Instytucie Urbanistyki Architektury, a następnie w Pracowniach Konserwacji Zabytków. Współpracowała z Instytutem Sztuki Polskiej Akademii Nauk, prowadząc pomiary zabytków architektury w wielu regionach Polski. Jest autorką i współautorką licznych studiów historyczno-urbanistycznych do planów zagospodarowania miast, głównie na Mazowszu i Śląsku

Od połowy lat 80. zajmuje się zabytkami kultury żydowskiej, ich historią i dokumentacją. W 1997 w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii za rozprawę Orient w architekturze synagog na ziemiach polskich w XIX i na początku XX wieku. Była stypendystką Międzynarodowego Centrum Badań nad Ochroną i Konserwacją Dziedzictwa Kulturowego w Rzymie i dwukrotnie Memorial Fundation for Jewish Culture w Nowym Jorku. Od 1991 pracuje w Żydowskim Instytucie Historycznym, którego w latach 2007–2011 była dyrektorem. Współautorka projektu upamiętnienia granic warszawskiego getta[2].

Od 1 listopada 2009 jest członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[3]. Członek Rady Fundacji Auschwitz-Birkenau. Jest także członkiem Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie[4].

25 października 2012 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Legii Honorowej[5].

Publikacje

  • „Nie masz bóżnicy powszechnej” Synagogi i domy modlitwy w Warszawie od końca XVIII do początku XXI wieku (Wyd. DiG, 2007)
  • Nurt mauretański w architekturze synagog Europy Środkowo-Wschodniej w XIX i na początku XX wieku (Wyd. Neriton, 2004)
  • Survey of historic Jewish monuments in Poland: report to the United Stated Commission for the prese, wraz z Janem Jagielskim i Phyllisem Myersem (World Monuments Fund, 1995)
  • Zachowane synagogi i domy modlitwy w Polsce: katalog, wraz z Janem Jagielskim (Żydowski Instytut Historyczny, 1996)

Przypisy

  1. sylwetka na stronie SARP, Oddział w Warszawie.
  2. Tomasz Urzykowski: Tutaj był mur getta. warszawa.gazeta.pl, 2008-11-19. [dostęp 2012-01-02].
  3. Eleonora Bergman członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa (pol.). Żydowski Instytut Historyczny, 17.12.2009. [dostęp 2009-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2012)].
  4. Komitet Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. Muzeum Historii Żydów Polskich Polin. [dostęp 2021-06-01].
  5. Legia Honorowa dla Eleonory Bergman. „Stolica”, s. 5, 11/2012. 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie