Eleonora Habsburżanka

Eleonora Habsburżanka

— Z Bożej łaski królowa Polski, wielka księżna litewska, ruska, pruska, mazowiecka, żmudzka, inflancka, smoleńska, siewierska i czernihowska, arcyksiężniczka austriacka, księżna lotaryńska —
Królowa Polski
Okres	od 27 lutego 1670 do 10 listopada 1673
Jako żona	Michała Korybuta Wiśniowieckiego
Poprzedniczka	Ludwika Maria Gonzaga
Następczyni	Maria Kazimiera d’Arquien
Dane biograficzne
Dynastia	Habsburgowie
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1653 Ratyzbona
Data i miejsce śmierci	17 grudnia 1697 Wiedeń
Miejsce spoczynku	kościół Kapucynów w Wiedniu
Ojciec	Ferdynand III Habsburg
Matka	Eleonora Gonzaga
Mąż	Michał Korybut Wiśniowiecki
Mąż	Karol V Leopold
Odznaczenia

Eleonora Maria Józefa Habsburżanka (ur. 21 maja 1653 w Ratyzbonie, zm. 17 grudnia 1697 w Wiedniu^[1]) – arcyksiężniczka austriacka, królowa Polski, księżna lotaryńska, córka cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, króla Czech i Węgier Ferdynanda III Habsburga i Eleonory Gonzagi.

Życiorys

Eleonora Habsburżanka

Portret Eleonory Habsburżanki z około 1670 roku

Portret Eleonory Habsburżanki z około 1675 roku

Ślub Michała Korybuta Wiśniowieckiego z Eleonorą Habsburżanką na Jasnej Górze w 1670 roku

Koronacja Eleonory Habsburżanki w kolegiacie św. Jana w Warszawie

Charles Brendel, Portret Eleonory Habsburżanki z 1684 roku

Trumna Eleonory Habsburżanki mi. z herbem Rzeczypospolitej Obojga Narodów w Kościele Kapucynów w Wiedniu

Po abdykacji Jana II Kazimierza, brat Eleonory cesarz Leopold I poparł kandydaturę następcy tronu lotaryńskiego, Karola V. W razie zdobycia przez Karola tronu, Eleonora miała poślubić go i zostać królową polską^[2]. Ostatecznie władcą został jednak Michał Korybut Wiśniowiecki i to jego małżonką została arcyksiężna. 26 grudnia 1669 zawarto układ małżeński pomiędzy Michałem a Eleonorą, który został przez nią potwierdzony następnego dnia^[2]. 27 lutego 1670 na Jasnej Górze odbył się ślub obojga, którego udzielał nuncjusz papieski Galeazzo Marescotti^[3]. 19 października tegoż roku została koronowana na królową w kolegiacie św. Jana w Warszawie. Przyczyną koronacji królowej w Warszawie, a nie w Krakowie mogła być zaawansowana ciąża Eleonory, zakończona przedwczesnym porodem martwego syna 29 listopada^[4]. Jesienią 1671 królowa ponownie była w ciąży, jednak zakończyła się ona kolejnym niepowodzeniem. Przeciwnicy króla twierdzili, że Michał zmuszał żonę do udawania ciąż, jednak były to tylko absurdalne plotki^[4].

Eleonora była królową bardzo lojalną w stosunku do męża i dworu. Nauczyła się języka polskiego, lecz pisała głównie po łacinie. Uważana była za wzór dobroci i łagodności, jednak potrafiła zranić innych ludzi^[4]. Towarzyszyła mężowi w jego podróżach, które odbywały się głównie na terenie Polski. Po śmierci Wiśniowieckiego we Lwowie, królowa przebywała jeszcze kilka lat w Polsce, po czym powróciła do Austrii^[5].

6 lutego 1678 Eleonora poślubiła swojego dawnego narzeczonego, Karola V Lotaryńskiego w Wiener Neustadt. Małżonkowie osiedli na stałe w należącym do Habsburżanki Innsbrucku^[5]. Była królowa polska urodziła Karolowi sześcioro dzieci. Po wyprawach na Turków pod dowództwem Jana III Sobieskiego i śmierci Karola w 1690, Eleonora ponownie została wdową. Zmarła siedem lat później. Została pochowana w krypcie Habsburgów w kościele Kapucynów w Wiedniu^[6].

Przypisy

Bibliografia

• Ilona Czamańska, Wiśniowieccy. Monografia rodu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2007, s. 293–302, ISBN 978-83-7177-229-0.

Linki zewnętrzne

• Sympatyczna Habsburżanka na polskim tronie
• Eleonora Austriaczka – żona miernego króla
• Eleonora Maria Józefa Habsburżanka
• Eleonora Maria Wiśniowiecka – „sympatyczna Habsburżanka”

Zobacz też

• Rakuszanka